سالام اليكيم

لبنان و سوریه در رفت و آمد و کمک رسانی باشد باید روزهای تلخی را برای ایران پیش بینی کنیم که هر روز ضعیف تر خواهد شد و هر روز جبهه ای دیگر را از دست خواهد داد و نهایت در اوج عجز به شلیک چند موشک به دولتهای همسایه ی متخاصم بسنده خواهد کرد و آغاز روزهای تلخ تر در داخل... چیزی شبیه اواخر جنگ ایران و عراق و شاید هم ....
حال ایران بر عکس سالهای گذشته در موضع باخت وخیم قرار دارد و ما باید ببینیم که غرب برای رسیدن به این مرحله چه استراتژی هایی را میتواند دنبال کند و ایران برای فرار از این وضعیت به چه اهرم هایی دست خواهد یازید!!!
ایران بهترین شرایط را در لبنان دارد نسبت به عراق و سوریه و برای همین نیز شاید زمین سفت بیروت خیلی خشن تر از دمشق دهانش را برای کشت و کشتار باز کند چرا که ایران میداند با باخت لبنان نه عراق و سوریه و یمن حتی احتمال دارد تهران را هم ببازد... تصور لبنان بدون حزب الله برای دنیا بعید است و برای ایران درد آور و برای همین نیز این میدان "میدان بزرگ رقابت " خواهد بود و ایران تمام توانش را برای حفظ آن به کار خواهد برد...
بنده در روز اول انفجار بیروت آینده ی لبنان را اینگونه توصیف کردم که غرب یا باید برق آسا لبنان را با حزب الله اش اشغال کند و یا بی سر و صدا همسایگی حزب الله با اسراییل را قبول کند و در غیر اینصورت باید لبنانی ویرانتر از سوریه را به تماشا بنشیند و انصافا شرایطی غیر از این برای لبنان میسر نخواهد بود... البته با توجه به نفوذ حزب الله در لبنان، اشغال سریع لبنان توسط غرب کاری بسیار مشکل است و تحمل حزب الله نیز از آن مشکل تر، پس باید زور آزمایی قدرتها را در لبنان منتظر باشیم و یک جنگ داخلی پر هزینه و بازگشت لبنان به سه دهه ی قبل...
غرب برای بردن بازی لبنان راههای مختلفی دارد:
۱- تغییر حکومت در تهران !!!
۲- در سایه ی تحریم ها به صفر رساندن توان مالی جمهوری اسلامی و حزب الله لبنان...
۳- درگیر نمودن جمهوری اسلامی در داخل کشور و کشاندن جنگهای داخلی خاورمیانه به خیابانهای تهران...
۴- هجوم و اشغال برق آسای لبنان و حذف حزب الله...
با تکیه بر راهکارهای قید شده به این نتیجه میرسیم که غرب راه کوتاهی برای اخراج جمهوری اسلامی از لبنان ندارد و اگرچه ترور حریری باعث خروج سوریه از لبنان شد انفجار بیروت خمیر مایه ی خوبی برای اخراج ایران از لبنان نمیتواند باشد ولذا غرب راه دیگری نیز دارد:
به رسمیت شناختن ایران بعنوان یک قدرت منطقه ای و سهیم کردن ایران در امورات منطقه تا بتوانند از این طریق لبنانی بدون حاشیه و جنگ و بدون دشمنی با اسرائیل را خلق کنند... البته این نیز گزینه ی جالبی نیست و تقریبا مورد دلخواه غرب و اعراب نیست ولذا دنیا مجبور است که در کنار فشارها و تحریمها جنگ داخلی لبنان را نظاره گر باشد و یا قبول دو مرتبه ی حزب الله...
اگر جنگ داخلی لبنان طولانی مدت باشد گرچه لبنان نابود خواهد شد ولی ایران نیز بازنده ی آن خواهد بود چرا که ایران در صورت درگیر شدن در جبهه های مختلف، دچار ضعف فرسایشی خواهد شد و تمام جبهه ها را از دست خواهد داد و اگر دشمنان ایران بتوانند بازوهای نیابتی ایران را از منطقه قطع کنند جمهوری اسلامی، ایران را هم از دست خواهد داد ولذا با تکیه بر دلایل فوق تقریبا باید منتظر جنگ داخلی لبنان و متعاقب آن تنشهای داخلی ایران باشیم و ادامه ی بحران تمام ایرانی...
جمهوری اسلامی نیز حتما ادامه ی بحران را خوانده است و آخر آن را میداند:
یکی از راههای جمهوری اسلامی برای فائق آمدن بر بحران لبنان اشغال نظامی آن توسط حزب الله است و برقراری جمهوری اسلامی لبنان؛ گرچه حزب الله این پتانسیل را دارد ولی این امر نیز آسان نخواهد بود ولذا جمهوری اسلامی برای فرار از پایان، مجبور است راههای بقا را در داخل جستجو کند و با توجه به اینکه اپوزسیون سیستم جایگزین مناسبی را برای نظام فعلی تعریف نکرده اند غرب با ضعف روز افزون جمهوری اسلامی، انقلابی از انقلابهای مخملی را برای آن تدارک خواهند دید ولذا جمهوری اسلامی باید قبل از باخت جبهه های منطقه ای و آغاز انقلاب مخملی برنامه ی بقای خود را با سرعت زیاد برای بهبود اوضاع داخل بگذارد و آنهم در دو حوزه ی سیاسی و اقتصادی:
۱- اقتصاد...
جمهوری اسلامی باید با جلوگیری از اختلاس ها و ارائه ی راهکارهای مناسب و به دست گرفتن سرمایه های میلیاردی آقازاده ها و مدیریت بهتر، بتواند بصورت نسبی اقتصاد داخل را سر و سامان بدهد و همزمان نیز روابط خود را با دول موثر همسایه چون ترکیه و دیگران بهبود بخشد