ادامە بە دلیل طولانی بودن
جمال
عنوان مقاله:
نظر
ادامە بە دلیل طولانی بودن نتیجە در روزهای بعد انتشار میدهم
در بخش پایانی کتاب، سیاست دولت شوروی در کرُدستان ایران را با تکیە بر آرشیو وزارت خارجە شوروی و بکار گیری گستردە‌ی اسناد و مکالمات دیپلماتهای شوروی بویژە مولتف( В.М.молотов ١٩٨ ـ ١٨٩٠ ) وزیر خارجە وقت دولت شوروی، گوشە هایی از سیاست رسمی دولت ستالین در کرُدستان را آشکار می سازد.
لازاریف با دستیابی بە اسناد وزارت خارجە ی دولت شوروی، متن نامە ی سال ١٩٤٢ مولتف وزیر خارجە وقت شوروی بە سمیرنف(Смирнов . А. А
١٩٠٥ـ ١٩٨٢ )سفیر این کشور در ایران در پیوند با کرُدها را اینگونە بازگو می کند:
«نمایندگان ما درک نکردە‌اند کە درونمایە‌ی اجتماعی مبارزە‌ی کرُدهای ایران در راستای خودمختاری و استقلال، درواقع بە هدف دفاع از عشایر و فئودالها و بە منظور جداکردن کرُدها و رویارویی با تمرکز سیاسی در کشور صورت می گیرد. کرُدها کە بە شماری از قبایل جداگانە تجزیە شدە‌اند، اغلب در حالت دشمنی و رویارویی با هم بسر می برند و تصوری از همبستگی ملی را بە نمایش نمی گذارند.» (٢٥) در این نامە مولتف، جنبش ملی کرُد را بە جدایی خواهی از ایران متهم می کند می نویسد: « تجزیە خواهان کرُد در ایران همیشە بە مانند ابزار سیاسی از سوی بریتانیا و ترکیە بکار گرفتە شدە اند و همبستگی آنها بخاطر جدایی از ایران... و نیز با الهام از برخی محافل مشخص انگلیسی و ترکی در پی اخاذی و کسب امتیازات مختلف سیاسی و اقتصادی از ایران هستند. رهبران کرُد کە از فرمانبرداری بی چون و چرای کرُدهای عادی بهرە مندند، خود کارگذار دولتهای گوناگون امپریالیستی و در بیشتر زمانها پیشکار دولتهای فاشیستی بشمار می روند». (٢٦)مولتف در ادامە، سیاست دولت شوروی نسبت بەکرُدها را بە سفیر آن کشور اینگونە گوشزد می کند: « باید اذعان کرد کە پشتیبانی و حمایت ما از کوشش کرُدها در راستای خودمختاری و استقلال کرُدستان درست نیست و در شرایط کنونی ایران، خواستهای کرُدها بی اساس و واپسگرایانە است.» (٢٧)
این سند، رویکرد رسمی دولت شوروی در مورد کرُدها را بە نمایش می گذارد؛ از سویی نشانگر سیاستی است عمل گرایانە کە در چارچوب منافع خودخواهانە و تنگ نظرانە‌ی شوروی پیشین چهرە می نمایاند و همزمان دریافت جزمگرایانە و کوتە فکرانە‌ی سیاستمداران شوروی دورە‌ی ستالین نسبت بە جنبش ملی کرُد را بازتاب دادە است.
لازاریف با دستیابی بە اسناد وزارت خارجە ی دولت شوروی، متن نامە ی سال ١٩٤٢ مولتف وزیر خارجە وقت شوروی بە سمیرنف(Смирнов . А. А
١٩٠٥ـ ١٩٨٢ )سفیر این کشور در ایران در پیوند با کرُدها را اینگونە بازگو می کند:
«نمایندگان ما درک نکردە‌اند کە درونمایە‌ی اجتماعی مبارزە‌ی کرُدهای ایران در راستای خودمختاری و استقلال، درواقع بە هدف دفاع از عشایر و فئودالها و بە منظور جداکردن کرُدها و رویارویی با تمرکز سیاسی در کشور صورت می گیرد. کرُدها کە بە شماری از قبایل جداگانە تجزیە شدە‌اند، اغلب در حالت دشمنی و رویارویی با هم بسر می برند و تصوری از همبستگی ملی را بە نمایش نمی گذارند.» (٢٥) در این نامە مولتف، جنبش ملی کرُد را بە جدایی خواهی از ایران متهم می کند می نویسد: « تجزیە خواهان کرُد در ایران همیشە بە مانند ابزار سیاسی از سوی بریتانیا و ترکیە بکار گرفتە شدە اند و همبستگی آنها بخاطر جدایی از ایران... و نیز با الهام از برخی محافل مشخص انگلیسی و ترکی در پی اخاذی و کسب امتیازات مختلف سیاسی و اقتصادی از ایران هستند. رهبران کرُد کە از فرمانبرداری بی چون و چرای کرُدهای عادی بهرە مندند، خود کارگذار دولتهای گوناگون امپریالیستی و در بیشتر زمانها پیشکار دولتهای فاشیستی بشمار می روند». (٢٦)مولتف در ادامە، سیاست دولت شوروی نسبت بەکرُدها را بە سفیر آن کشور اینگونە گوشزد می کند: « باید اذعان کرد کە پشتیبانی و حمایت ما از کوشش کرُدها در راستای خودمختاری و استقلال کرُدستان درست نیست و در شرایط کنونی ایران، خواستهای کرُدها بی اساس و واپسگرایانە است.» (٢٧)
این سند، رویکرد رسمی دولت شوروی در مورد کرُدها را بە نمایش می گذارد؛ از سویی نشانگر سیاستی است عمل گرایانە کە در چارچوب منافع خودخواهانە و تنگ نظرانە‌ی شوروی پیشین چهرە می نمایاند و همزمان دریافت جزمگرایانە و کوتە فکرانە‌ی سیاستمداران شوروی دورە‌ی ستالین نسبت بە جنبش ملی کرُد را بازتاب دادە است.