امسال از کودتای 28 مرداد

زیادی نوشته شده است . شک نیست در سال های آینده نیز، بحث و گفتگو در زمینه این کودتای امپریالیستی که آزادی و دموکراسی نسبی را در ایران، محو و نابود ساخت ، ادامه خواهد داشت . شاه از نخستین روز که در اردیبشت ماه سال 1330، دکتر مصدق از طرف مجلس به نخست وزیری انتخاب شد، به مثاله مهره ای در دست استعمار انگلیس بنای مخالفت با نخست وزیری ایشان را گذاشت . در تمام دوران نخست وزیری دکتر مصدق، دربار پهلوی مرکز انواع توطئه ها علیه دولت ترقی خواه وی بود . امر ملی شدن صنایع نفت که به مثابه پایان دادن به سلطه پوشالی شرکت نفت انگلیس و ایران بود ، همچنان جسارت مردم ایران در خلع ید از شرکت سابق ، امپریالیسم بریتانیا را سخت خشمگین ساخته و این دولت استعماری کهنه کار را بر آن داشت که تمام مساعی خود را جهت از کار انداختن حکومت دکتر مصدق، به کار ببرد. در اجرای مقاصد شوم خود علیه منافع خلق های بپا خاسته ایران، دولت انگلیس از یک طرف با امپریالیسم امریکا که از مدت ها پیش بر منابع نفتی ایران چشم طمع دوخته بود ، عقد اتحاد بست و از جانب دیگر همه نوکران و مزدوران بومی خود را علیه دولت ملی دکتر مصدق، وارد معرکه کرد. در کودتای امپریالیستی 28 مرداد ، چاقوکشان و الواط تهران که دلارهای امریکا آنها را سخت فعال کرده بود، نقش مهمی بازی کردند. چنانکه پس از کودتای 28 مرداد و برگشت شاه فراری به ایران، مردم هوشمند ایران که از خیانت خاندان پهلوی و اقدام امپریالیست ها علیه حکومت مصدق ، سخت بر آشفته بودند، شعبان بی مخ را به شعبان تاج بخش ملقب کردند . واقعیت این است که توده های محروم و زحمتکش ایران، شاه و خاندان پهلوی را به خاطر شرکت خیانت آمیز شان در کودتای 28 مرداد، هرگز نه بخشیدند . آغاز پروسه مبارزه در جهت سرنگونی سلطنت استبدادی پهلوی را باید در کودتای ننگین 28 مرداد ، جستجو کرد.