سالام

من حقیریک روستایی زاده با زندگی بسیارعالی وخان زاده ایی که اززمان تولد همچون شاهزادگان تربیت یافته انگلیسی ها ازهمان اول باتمام فنون زندگی دست وپنجه نرم کرده وزندگی روستایی راتوامان با مدرسه رفتن تمرین کرده ام.
نوشته های من دراین سایت، اگردرجواب دادن به بعضی عقب مانده های فکری رافاکتورگیرم ،فکرنکنم
مشکلی باعقل ومنطق وعلم داشته باشند.
آقاموسا،
هرشغل شزافتمندانه ایی فکرکنی بدان دست زده وموفق بوده ام.
رشته تحصیلی حقیرمتاسفانه فارسی وادبی بوده است.
هرچه آموخته ام ،چون در دروس خود روانشناسی وفلسفه ومنطق داشته ام ،سعی میکنم ازاعتدال خارج نشوم.
درکشاورزی (شالی کاری.دامداری ،اداری،صنعت،تولیدی،بازرگانی،واسطه گری،آبادانی ومحیط زیست،
درتجارت،درمسکن،ودرسیاست فکرکنم ،هم موفق بوده ام وهم درزندگی خودواطرافیان برای آنهااثرات
سودمندی گذاشته ام.
حال مختصری ازشرح زندگی،
بچه گیلان جعلی خزرغربی هستم ومشاغلی بعلت شغل پدرشالی کاری وغیرداشته ام.
درکنارآن دامداری وباغ کاری ومغازه داری راتمرین کرده ام.
چون منطقه ما تعدادی ،زمین های زیادی داشته ودراین زمین ها برای کشت ،کارگر زن ومرد درکشت وبرداشت همیشه لازم بود.وحتی خرمن گر وشخم زن وکارنده وغیر ازواجبات زندگی اشرافی روستایی بود.
بعدتحصیل وکارمندی دریک اداره ودرتهران، کوره تولیدسفال درشهرمان راه انداخته وچندکارگرلازم داشته منطقه رادرمدرن سازی ونوسازی روستایی وشهری متحول کردم.
درتهران تولیدی کوچکی زده ومدتی دراین کارمشغول شدم.
درسرمایه گذاری ودرمسکن موفق عمل کردم.
درواردشدن به سیاست بهترین نوع مطالعاتی خودرا از هردیدگاهی کامل کردم ،باورکنی یانه شایدبیش ازبیست تن که باریک تریلی میشود،درهنگام مجردی کتاب خوانده وسعی کردم ازهردیدگاهی استفاده کنم.
یک کتابفروشی درشهرستان خودم دربحبوحه آتش زنی کتابفروشی های پس از انقلاب راه انداختم.
کتابفروشی پیشگام خرم ابادلرستان راوقتی آتش زده بودند،حدودیک بارنیسان کتاب به تهران درخیابان اردیبهشت آورده بودند،همه راحدود18 هزارتومن خریدم وحدودبیست هزارتومن نیزدادم درشهرمان یک دکه کتابفرشی آهنی درست کردند،
گذاشتم دراختیارجوانان شهرمان که هم درآنجامشغول شوندوهم باکتاب آشناشوند،به شرافتت اگرداری ،نه فهمیدم دکه چی شدونه ازپول کتابهاخبردارشدم،
درصورتیکه درآن زمان میتوانستم باهمان پول دوخانه درشهرمان برای خودبخرم.
درشهرمان درپس بهمپاشی شوروی اولین کاری که کردم ،شرکتی بادوستانم زدم ودرزمان جنگ ازربایجان باارامنه جنایتکارودرقحطی آزربایجان اولین کاروان آرد از دوبی را من واردآزربایجان کردم وپس من
براثررقابت مردم منطقه وخودمردم جمهوری آزربایجان راه رایادگرفتندوکمک به مردم خودراشروع کردند.
درشهرخودشغلی را راه انداختم که شاید سی جوان راباسرمایه اندک خودواردتجارت کرده والان آنها موفق ترین افرادشهرمان دربازارشهرشده اند.
ازسال 1396 درمنطقه ایی ازدره های تهران درختکاری باسرومایه وباهمت خوددرمسیرکوهنوردان راه انداخته که هربیننده وهرکی راهش به ان دره می افتد،فقط دعا میکندوآرزوی سلامتی برایم میکند.
باورکنی یانه مردانی آمده میخواستند،دستانم راببوسند،که اجازه نداده ام.
وباورکن ،درایران وقتی این عکس هارا درتلگرام واینیستا گذاشتم پس ازآن تعدادی نیزدرشهرودرمناطق خوداین کارراشروع کردند.
آقاموسا، تنهاپیازکاشتن وموفق بودن انسان نیست، شعورملی داشتن وظیفه اش راه درست نشان دادن به مردم است.
آقاموسی دوفرزنددارم که میشودگفت ازموفق ترین وجسورترین افراددرجامعه هستند،دکترای عمران وهئدرولیک ازدانشگاهی ازبهترین دانشگاه کانادادارند،
آیادرزندگی موفق بوده ام یانه؟
خودم نیزبدون هیچ کمک گیری از ارث ومیراث خانوادگی الحمدالله درتهران هم درشهرمان انسان موفقی دراقتصادهستم آیا اینها موفقیت نیست.
دراین سایت نیزنظرات انسانی خودرامی نویسم ،آیاکاربدی میکنم؟