بای تهرانلی گرامی! متاسفانه

هستند. اولا که توسل به تبار افراد برای تقویت موضع در بحث شاید شایسته افراد قرون پیش از میلاد بوده باشد اما فکر نکنم شایسته یک فرد قرن 21 امی باشد. گیرم که این دو نفر ارمنی تبار باشند، خوب که چه؟ چه چیزی ثابت می شود این جوری؟ ما چند نفر ارمنی داشتیم که در صفوف مجاهدین در زمان انقلاب مشروطه شهید شدند؟ ثانیا، داریم از خاندان «امام اوغلی» صحبت می کنیم. شما می دانید در ترکیه این خاندان معادل چیست؟ اینها در رده خانواده سابانچی، زورلو، عبد ابراهیم، کوچ و ... از مشهورترین خانواده های ترکیه و متعلق به بورژوازی ریشه دار این کشورهستند. مضحک تر از این چیزی نیست که فردی متعلق به این خاندان را ارمنی تبار بنامیم چون هر کسی به نوعی این خاندان را می شناسد. حتی در جریان انتخابات شهرداریها، برخی تبلیغات چیهای ناشی آک پارتی به امام اوغلی پونتوس گفتند. پونتوس به کسانی کفته می شود که ریشه روم – یونانی دارند. امام اوغلی همان زمان در یک مصاحبه تلویزیونی در جواب این اتهام تا 7 جدش را به اسم شمرد و کسی هم پونتوس از آب در نیامد. یک قشر بسیار مهم از ساکنین استانبول، ریشه شان به منطقه دریای سیاه بر می گردد. اینها مهاجرینی از ترابوزون، ریزه، اردو و ... هستند که بسیاریشان در مشاغل کلیدی مشغول هستند (مثل خود اردوغان که اهل ریزه است). این قشر از مهاجرین عموما سنتی و جزو پایگاههای رای آک پارتی هستند. این مساله که خانواده امام اوغلی هم از مهاجرین از حاشیه دریای سیاه هستند باعث شد که مهاجرین پر تعداد و پرنفوذ از دریای سیاه، اتهام پونتوس را توهین به خود قلمداد بکنند و در انتخابات مجدد شهرداری استانبول که آک پارتی آن را غیر قانونی ابطال کرده بود به شدت از اکرم امام اوغلی حمایت بکنند. امری که به پیروزی قاطعانه امام اوغلو منجر شد. بنابراین شما دیگر این اشتباه را تکرار نکنید به نظرم. آزموده را آزمودن خطاست. کلیچدار اوغلو هم اصالتا از کردان علوی و از منطقه درسیم (تونج ائلی است). اگر می خواهید با تکیه بر تبار افراد یکی را بزنید، بفرمایید، ملزمه و اطلاعات صحیح مورد نظرتان را دادم خدمتتان و از ملزمه تقلبی نجاتتان دادم.
در کل، خود مردم ترکیه عموما از بحثهایی که به تبار افراد بپردازد نفرت دارند چرا که خانواده ای نیست که بالاخره یک عضو (حالا عروس، داماد، برادر زن و ...) از کردها، چرکزها، لازها، عربها، یونانیها، آذریها، ارمنیها و ... نداشته باشد. آن اوائل که آک پارتی به قدرت رسیده بود گفتمانی ورای تبارها در برنامه داشت که البته به سبب این که ظرفیت لازم برای پیاده کردن آن افکار را نداشت، امروز کارش به لجنزار پونتوس گفتن به این و آن کشیده.
ثانیا، طوماری از اتهامات بدون سند و مدرک به سبک سید علی خامنه ای ردیف کرده اید از «کید و دژمنی دژمنان!» و استکبار جهانی با ترکیه. فکر نمی کنید از زمان دایی جان ناپلئون به این طرف این استدلال کمی بیش از حد تکرار شده و تا حدودی تاریخ مصرفش گذشته است؟ بای تهرانلی گرامی! اولا، در جهان با اصول حاکم سرمایه داری، هر کشوری (مثل هر تاجری) فقط به سود و زیان خود فکر می کند، کسی دوست واقعی کسی نیست و اگر لازم باشد، هر لحظه حاضر است زیر پای بهترین شریکش را خالی کند. فکر می کنید مثلا به چه منظور سی.آی.ای تلفن آنگلا مرکل را شنود می کرد؟ از سر شیطنت یا بیکاری یا برای سر در آوردن از مسیجهای خانم مرکل به دوست پسرش نبوده احتمالا. در راستای منافع ملی آلمان هم نبوده احتمالا. حالا شما در یک چنین محیطی حق ندارید سر هر موضوع بی ربطی به همسایگان خود بپرید چون روزی می رسد که به آنها نیاز خواهید داشت. مثلا چرا باید ترکیه با مصر مشکل پیدا کند؟ مسائل داخلی مصر به ترکیه چه ربطی دارد که سر مثلا میدان رابعه و سرکوب اخوان المسلمین به مصر بپرد و روابط را شکرآب کند؟ آیا داد زدن سر رئیس جمهور اسرائیل و تیره کردن روابط با کشور مهم و تاثیر گذاری مثل اسرائیل در راستای منافع ملی ترکیه است؟ چرا باید ترکیه با رژیم اسد در بیفتد تا در نتیجه خلا به وجود آمده ی.پ.گ چنین قدرت بگیرد و پای همه دنیا به منطقه باز شود؟ حالا در راستای سیاستهای اخوانیسم ایدوئولوژیک اما ضد ملی آک پارتی شرایطی به وجود آمده که ترکیه در سه کشور مهم حاشیه دریای مدیترانه (سوریه، مصر و اسرائیل) سفیر ندارد و برای حفظ منافع خود مجبور است در لیبی هزینه بدهد تا شاید، آن هم شاید، با تکیه بر منطقه ای در لیبی منافعش در دریای مدیترانه تا حدودی حفظ شود.