ادامه از کامنت پیشین ... در
آشچی
ادامه از کامنت پیشین ... در حالی که زمان حسنی مبارک، دولت مصر صرفا به منظور نرنجاندن ترکیه به دفعات پیشنهادات دولت وقت یونان را رد کرده بود.
اما زمانی که سیاست خارجی ملعبه می شود برای پیروزی در انتخابات، نتیجه همین می شود. . فحش بدهم به اسرائیل تا متعصبین جاهل رای بدهند به من، ایییی آلمان! اییییی آمریکا! ایییی هلند! (توی پرانتز یک چیزی بگویم، خبرنگاری هست به نام لونت گول تکین. یک بار می گفت بین همه کشورهای جهان تنها کشوری هستیم که موفق شده ایم با هلند دعوا بکنیم!)
ثانیا ترکیه بیش از 400 میلیارد دلار بدهی خارجی دارد به کشورهای جهان (البته حکومت گل و بل بل آک پارتی این قرض را بالا آورده نه این که اکرم امام اوغلی با بهره 60% آن را بار آورده باشد! لطفا جوک نگویید، چنین وامی وجود خارجی ندارد). کدام کشور طلبکاری راضی می شود که اقتصاد کشور بدهکارش ورشکست شود؟ اگر ورشکست شود چه طور بدهی اش را صاف بکند؟ شما اگر به دنبال خائن به منافع ملی هستید، به جای جانی دالر بازی و سرک کشیدن به تبار این و آن و کشف جاسوسها بین اوپوزوسیون ترکیه کسانی را محکوم بکنید که با همکاری گروه گولن آن همه خیانت مرتکب شدند به ترکیه و یک کشور را تا آستانه حکومت نظامی مرتجعین گولنیست پیش بردند. چه بسیار نویسندگان، روشنفکران، قضات و ژنرالهای میهن دوست که در جریان توطئه های خیانت بار بالیوز و ارگن اکون در زندانها پوسیدند تا جا برای خائنین گولنیست باز شود و همه این خیانتها با شراکت مهره های ریز و درشت آک پارتی از صدر تا ذیلش صورت گرفت. محرم اینجه در جریان انتخابات ریاست جمهوری حرف خوبی میزد. می گفت که اگر قرار باشد آک پارتی از عناصری که روزی با شبکه گولن همکاری کرده اند تسویه شود، با افراد باقی مانده نمی شود افراد لازم برای یک بازی پوکر جمع کرد. بله بای تهرانلی گرامی! آنهایی که تا دیروز با جاسوسان نشان دار کودتاچی سیا همبستری می کردند و در فراق «هوجا افندی» مرثیه ها می گفتند، برای جا باز کردن برای آنها چند و چند ژنرال وطن دوست را یا زندانی می کردند یا بازنشسته می کردند تا جا برای ژنرالهای جانی سیا باز شود تا با اف 16 مجلس ملی ترکیه را بمباران کنند، برای مرتجعین گولنیست دانشگاه و مدرسه تخصیص می دادند، امروز باز هم زبانشان دراز است بس که بی حیا هستند. از آخوند و آخوند زاده هم طبعا همین قدر وقاحت انتظار می رود. حالا دوره افتاده اند به این و آن انگ می زنند و دنبال جاسوس و خائن می گردند. خائنین به ترکیه کسانی هستند که یک چنین قانون اساسی مزخرفی را به ترکیه تحمیل کرده اند. قانونی اساسی که در آن نماینده مجلس حق سؤال شفاهی از وزیر را هم ندارد و وزیر در صورت تمایل فقط به سؤالات کتبی نمایندگان پاسخ می دهد! قابل توجه بای تهرانلی که چنین تحفه نطنزی را حتی در جمهوری اسلامی ایران هم نداریم و نماینده به هر حال از وزیر که سهل است، از رئیس جمهور هم سؤال شفاهی می کند. و البته موضوع غم انگیز این که بخش جاهل و سنتی بزرگی از جامعه ترکیه که رفتند و به این بی قانونی اساسی رای آری دادند (به تغییرات قانون اساسی رای آری دادند بای تهرانلی، نه فقط به اردوغان. این دو فرق دارند با همدیگر!).
شما اگر دنبال خائن می گردید، خائن کسی است که چوب حراج زد به کشاورزی و صنایع تولیدی ترکیه. آخرین موردش کارخانه های تولید شکر بود که بسیاریشان یادگار سالهای اول جمهوریت بود. اینها به بساز بندازهای وابسته به آک پارتی فروخته شدند تا زمینهایشان به فروش برود و یا تبدیل به تاسیسات غیر تولیدی شوند. ولی مگر همین یک مورد است؟ کارخانه های مشروب سازی و سیگار قبلش فروخته شده بود تا جا برای سیگارهای تولید آمریکا باز شود. شخص اردوغان با این استدلال که سیگار مضر است، نقش بازی کرد در نابودی صنعت توتون و تنباکوی ترکیه تا محصولات آمریکایی به کشور سرازیر شود و ارز خارج شود. کارخانه های تولید کود، شیشه، بسیاری از هولدینگها (سومر بانک مثلا) و ... هم فروخته شدند. لیست این صنایع و ارگانها مثنوی هفتاد من می شود اما نتیجه چه شده است؟ نتیجه این که ترکیه امروز وارد کننده پنیر از ونزوئلا شده است (به لحاظ تنوع پنیر، ترکیه سومین کشور جهان است). کشوری که روزی در محصولات کشاورزی خودکفا و صادر کننده بود، امروز از همه دنیا محصول کشاورزی وارد می کند. از ایران هندوانه و پیاز وارد می کند، از چین لوبیا، از اروگوئه دام زنده و ... خوب وقتی تولید نداری، نفت و گاز هم نداری، برای این همه واردات باید قرض کنی. این می شود که بیش از 400 میلیارد دلار قرض بالا می آید و ارزش پول ملیت به قهقرا می رود. یک چیزی یادم آمد:
ثانیا ترکیه بیش از 400 میلیارد دلار بدهی خارجی دارد به کشورهای جهان (البته حکومت گل و بل بل آک پارتی این قرض را بالا آورده نه این که اکرم امام اوغلی با بهره 60% آن را بار آورده باشد! لطفا جوک نگویید، چنین وامی وجود خارجی ندارد). کدام کشور طلبکاری راضی می شود که اقتصاد کشور بدهکارش ورشکست شود؟ اگر ورشکست شود چه طور بدهی اش را صاف بکند؟ شما اگر به دنبال خائن به منافع ملی هستید، به جای جانی دالر بازی و سرک کشیدن به تبار این و آن و کشف جاسوسها بین اوپوزوسیون ترکیه کسانی را محکوم بکنید که با همکاری گروه گولن آن همه خیانت مرتکب شدند به ترکیه و یک کشور را تا آستانه حکومت نظامی مرتجعین گولنیست پیش بردند. چه بسیار نویسندگان، روشنفکران، قضات و ژنرالهای میهن دوست که در جریان توطئه های خیانت بار بالیوز و ارگن اکون در زندانها پوسیدند تا جا برای خائنین گولنیست باز شود و همه این خیانتها با شراکت مهره های ریز و درشت آک پارتی از صدر تا ذیلش صورت گرفت. محرم اینجه در جریان انتخابات ریاست جمهوری حرف خوبی میزد. می گفت که اگر قرار باشد آک پارتی از عناصری که روزی با شبکه گولن همکاری کرده اند تسویه شود، با افراد باقی مانده نمی شود افراد لازم برای یک بازی پوکر جمع کرد. بله بای تهرانلی گرامی! آنهایی که تا دیروز با جاسوسان نشان دار کودتاچی سیا همبستری می کردند و در فراق «هوجا افندی» مرثیه ها می گفتند، برای جا باز کردن برای آنها چند و چند ژنرال وطن دوست را یا زندانی می کردند یا بازنشسته می کردند تا جا برای ژنرالهای جانی سیا باز شود تا با اف 16 مجلس ملی ترکیه را بمباران کنند، برای مرتجعین گولنیست دانشگاه و مدرسه تخصیص می دادند، امروز باز هم زبانشان دراز است بس که بی حیا هستند. از آخوند و آخوند زاده هم طبعا همین قدر وقاحت انتظار می رود. حالا دوره افتاده اند به این و آن انگ می زنند و دنبال جاسوس و خائن می گردند. خائنین به ترکیه کسانی هستند که یک چنین قانون اساسی مزخرفی را به ترکیه تحمیل کرده اند. قانونی اساسی که در آن نماینده مجلس حق سؤال شفاهی از وزیر را هم ندارد و وزیر در صورت تمایل فقط به سؤالات کتبی نمایندگان پاسخ می دهد! قابل توجه بای تهرانلی که چنین تحفه نطنزی را حتی در جمهوری اسلامی ایران هم نداریم و نماینده به هر حال از وزیر که سهل است، از رئیس جمهور هم سؤال شفاهی می کند. و البته موضوع غم انگیز این که بخش جاهل و سنتی بزرگی از جامعه ترکیه که رفتند و به این بی قانونی اساسی رای آری دادند (به تغییرات قانون اساسی رای آری دادند بای تهرانلی، نه فقط به اردوغان. این دو فرق دارند با همدیگر!).
شما اگر دنبال خائن می گردید، خائن کسی است که چوب حراج زد به کشاورزی و صنایع تولیدی ترکیه. آخرین موردش کارخانه های تولید شکر بود که بسیاریشان یادگار سالهای اول جمهوریت بود. اینها به بساز بندازهای وابسته به آک پارتی فروخته شدند تا زمینهایشان به فروش برود و یا تبدیل به تاسیسات غیر تولیدی شوند. ولی مگر همین یک مورد است؟ کارخانه های مشروب سازی و سیگار قبلش فروخته شده بود تا جا برای سیگارهای تولید آمریکا باز شود. شخص اردوغان با این استدلال که سیگار مضر است، نقش بازی کرد در نابودی صنعت توتون و تنباکوی ترکیه تا محصولات آمریکایی به کشور سرازیر شود و ارز خارج شود. کارخانه های تولید کود، شیشه، بسیاری از هولدینگها (سومر بانک مثلا) و ... هم فروخته شدند. لیست این صنایع و ارگانها مثنوی هفتاد من می شود اما نتیجه چه شده است؟ نتیجه این که ترکیه امروز وارد کننده پنیر از ونزوئلا شده است (به لحاظ تنوع پنیر، ترکیه سومین کشور جهان است). کشوری که روزی در محصولات کشاورزی خودکفا و صادر کننده بود، امروز از همه دنیا محصول کشاورزی وارد می کند. از ایران هندوانه و پیاز وارد می کند، از چین لوبیا، از اروگوئه دام زنده و ... خوب وقتی تولید نداری، نفت و گاز هم نداری، برای این همه واردات باید قرض کنی. این می شود که بیش از 400 میلیارد دلار قرض بالا می آید و ارزش پول ملیت به قهقرا می رود. یک چیزی یادم آمد: