Skip to main content

نمی دانم این پان ایرانیست

نمی دانم این پان ایرانیست
Anonymous
عنوان مقاله:
ایران سرزمین زبان ها و ....

نمی دانم این پان ایرانیست های پررو و پر مدعا چرا دست از سر ملت های غیرفارس ایران بر نمی دارند. یکی به مداحی از شاهان هخامنشی و ساسانی می پردازد ، آن دیگری چاکر منشانه شاهان خاندان

پهلوی را می ستاید و آن سومی، ذز اهمیت و برتری زبان فارسی، داد سخن میدهد و مدعی میشود که زنده یاد صمد بهرنگی به خاطر محاسن و زیبائی های زبان فارسی بود که آثارش را در این زبان، می نوشت . پان ایرانیسم صد سال تمام است که بلای جان ملت های غیر فارس ایران ، شده است. پان ایرانیسم یک نظزیه به غایت ارتجاعی ، نفاق افکن و نژاد پرستانه است که وجود ملت های غیر فارس ایران را انکار کرده و زبات و فرهنگ و آداب و رسوم این ملت ها را دیوانه وار ، تحقیر میکند . پان ایرانیست های زیاده خواه ، به تحقیر و سرکوب ملت های غیر فارس ایران اکتفا نکرده، بلکه در نهایت بلاهت اندیشه ایجاد ایران بزرگی را در سر می پرورانند که شامل متصرفات شاهان هخامنشی و ساسانی خواهد بود و در سرتاسر این امپراتوری پر عظمت آریائی ، زبان و ادبیات و فرهنگ فارسی، سلطه بلا مانع خواهد داشت. سلطنت طلبان دو آتشه که پان ایرانیست های قسم خورده ای هستند ، بدین جهت کوروش و داریوش اول را کبیر می نامند که از رضا شاه مستبد که به دستور انگلیسی ها از طریق کودتا برای حفظ منافع این قدرت استعماری آزمند به قدرت رسید، شاه عظیم الشان کبیری به سازند ! این شوونیست های مرتجع هرگز به مردم نمی گویند مجلس سیزدهم که به کبیری رضا شاه رای داد ، مجلسی قلابی بود که نمایندگان سرسپرده آن از طرف دستگاه ترو ر و اختناق رضا خانی، انتخاب شده بودند! این کامنت نویس پان ایرانیست که فارسی نویسی صمد بهرنگی عزیز را دلیلی بر برتری و امتیاز زبان فارسی میشمارد، آگاهانه فراموش می کند این واقعیت تلخ را یاد آور شود که در دوران خودکامگی شاهان پهلوی ، انتشار هر کتاب و نوشته ای به زبان های غیر فارس ایران،اکیدا قدعن بود و شعرا و نویسندگان ترکی زبان ، کردی زبان و... مجبور بودند آثار خود را به زبان فارسی که ستمگری و قلدری رضا شاه آنرا زبان رسمی کشورقرار داده بود ، بنویسند. صمد بهرنگی به زبان مادری خود علاقه وافر داشت و بهمین جهت نیز در همراهی با رفیق هم رزم خود زنده یاد بهروز دهقانی به جمع آوری و تنظیم فولکلور زبان ترکی آذری، همت گماشت . در زمان حکومت فرقه دموکرات د ر آذربایجان بین سال های 1324 و 1325 که زبان ترکی در مدارس و ادارات، جای زبان فارسی را گرفته بود ، شعرا و نویسندگان آذربایجان امکان یافتند در زبان مادری خود ، آثار پر ارزشی خلق کنند. در طول یک قرن گذشته که زبان فارسی به مثابه زبان رسمی در مدارس و دانشگاه ها تنها زبان تدریس بوده است، زبان و فزهنگ و ادبیات ملت های غیر فارس ایران، لطمات جبران ناپذیری را متحمل شده اند. کامنت نویسان پان ایرانیست بهتر است این همه داد و بیداد راه نیاندازند و اینهمه ملت های غیر فارس ایران را تحقیر نکنند!