Skip to main content

ســـالام دوســـلار

ســـالام دوســـلار
lachin
عنوان مقاله:
از زبان تورکی بگم واستون.... یاشاسین آنا دیلی

ســـالام دوســـلار..
این قطعه از « امید علی » را دختر برادرم از تبریز فرستاد. جا دارد که با زبان و ادبیّات خود بیشتر آشنا شویم. تا آنجا که خواهیم توانست, در برابر هویت قومی و زبان سازی

برای ما تورک توسط دیگران خواهیم ایستاد.

امیدعلی:
از زبان تورکی بگم واستون؟



ما كدو را قاباق / خاک را توپراق می‌گوییم..............

خشكسالی را اگر قوراق / سرمای سخت را سازاق می‌گوییم...........

شاخه درختان را بوداق / سنبل گندم را باشاق می‌گوییم..............

وصله را ياماق / پيراهن كلفت را قازاق می‌گوییم...................

هر وسيله پرواز را اوچاق / هر وثيقه ممنوع را قاچاق می‌گوییم.............

داس قوسی‌شكل را اگر اوراق / قوس رنگين‌كمان را قوشاق می‌گوییم...............

بر مسافت‌های دور اوزاق / دورتر اگر باشد ايراق می‌گوییم...............

عضو پايه بدن را آياق / عضو داخل بدن را دالاق می‌گوییم...................

گلاب به رويت تهوع را قوساق / هرچه ممنوع شود اگر ياساق می‌گوییم.................

اندكی قبل را بيرآز قاباق / قبل‌تر را ولی باياق می‌گوییم...............

كلاف و نخ توپی را يوماق / چاشنی غذا را سوماق می‌گوییم..............

آغوش گرم و صميمی را قوجاق / خود گرما را سيجاق می‌گوییم..................

نام و نشان كردن كسی را آداق / آزمودنش را ولی سيناق می‌گوییم..................

درك و فهم آدمی را قاناق / كاسه غذا را چاناق می‌گوییم..............

كودک و بچه را گاهی اوشاق / چوبدستی را ولی چوماق می‌گوییم..............

خر باركش را ائششک و اولاق / زين و چرم اسب را ياراق می‌گوییم.....................

تكيه‌گاه و حامی را داياق / روش و سبک و راه را ساياق می‌گوییم..................

كلاه‌خود و سرپوش را پاپاق / شانه‌ی موی سر را داراق می‌گوییم...................

تخت‌خواب شبانه را ياتاق / روشنی‌بخش شب را چيراق می‌گوییم.................

گوشه و جای دنج را بوجاق / گوشه و كنار چيزی را قيراق می‌گوییم...................

ايستگاه نَقليات را دوراق / پرس‌و‌جوی نشانی را سوراق می‌گوییم....................

لب‌و‌لوچه انسان را دوداق / گوش شنوايش را ولی قولاق می‌گوییم....................

شخص بسيار ابله و گيج را مایماق / كنجكاوی را ماراق می‌گوییم......................

درب و درپوش ظرف را قاپاق / آتش زير آن را اوجاق می‌گوییم......................

شيرمردِ دلير را قوچاق / چاقوی تيز را پيچاق می‌گوییم............................

خانه‌های كوچکِ سرا را اوتاق / بخش انباريش را قالاق می‌گوییم...................

تله و دام توركی را دوزاق / ميهمانِ خانه را قوناق می‌گوییم..................

برگ درخت را یاپراق / پرچم کشور را بایراق می‌گوییم.................

یاشاسین منیم گۆجلۆ آنا دیلیم..

با ادبیات و زبان خود همراه باشیم....
بهترین ها را برایتان آرزومندم...