نوید افکاری را کشتند وبدون

نوید در آخرین تماس تلفنی میگوید که او و برادرانش را در حضور رییس کل دادگستری معاینه پزشکی کرده اند (چرا؟؟) و ۱۰ الی ۱۵ محل ناشی از شکنجه و ضرب و جرح را عکس برداری کرده و ثبت کرده اند (چرا؟؟). در همان تماس تلفنی نوید نام حداقل یکنفر از شکنجه گرانش را بیان میکند (خادم الحسینی؛ رئیس گارد زندان). نوید بسیار امیدوار و با روحیه است، انگار قرار است تحولی در پرونده اش رخ دهد، میگوید که قرار است به تهران اعزام شود و اینکه الباقی شکنجه گران را اگر ببیند میشناسد.
کاملا واضح است که شکنجه گران برای جلوگیری از افشاء اعمال ننگینشان، بعد از معاینه پزشکی و احتمال انتقال او به تهران و خارج شدنش از محدوده قدرتشان به سراغش رفتند تا نسخ کشی کنند و نوید را مجبور به سکوت نمایند. نوید را زیر شکنجه (همچون زهرا کاظمی، ستار بهشتی...) به قتل رسانده اند و حال میبایست با عجله (بدون آخرین دیدار و ...) اعدام او را اعلام کرده و سپس شبانه و بدون باز نمودن جنازه له شده اش نوید این قهرمان ملی و آزاده را به خاک بسپارند.

البته وظیفه نیروهای آزادیخواه و برابری طلب گریه و مویه بر جنازه نوید نیست بلکه همصدایی و همگرایی برای مبارزه مشترک با دشمنی مشترک و افشاء و ترد نیروهای مشکوک و تفرقه افکن است.

باید یکی شویم
اینان هراسشان ز یگانگی ماست