Skip to main content

عزیز برادر.. من نوشتم نمیخوام

عزیز برادر.. من نوشتم نمیخوام
محسن کردی
عنوان مقاله:
به اسلم ریگی

عزیز برادر.. من نوشتم نمیخوام نوکر عرب باشم. مثل همین امروز که کارگران ایرانی از همه رقم کرد و بلوچ و تهرانی راهی امارات میشوند گفتم نمیخوام در خوزستان یک کویت

یک کویت دیگر برای عربها برپا شود و من بروم کارگری کنم. یا توی بلوچ بروی کارگری کنی. خوبه امروز ما کارگر و خانم به امارات صادر میکنیم؟ من اگر خودم را مثال میزنم من نوعی است که شامل توی بلوچ هم میشود. خوبه عرب خوزی پولش از پارو بالا بره تو ندار بری اونجا ماشین شور بشی؟ من کی گفتم بلوچ نوکر من باشد؟ من به هفت جد و آبادم بخندم همچه نظری داشته باشم. اتفاقا اگر مطالب و بحثهای مرا دنبال کرده باشید حتا در مصاحبه های تلویزیونی بخصوص همین دو سه روز گذشته در همینجا بازهم تکرار کردم که پس از رژیم اسلامی اولین جایی که باید به ان رسیدگی کرد سیستان و بلوچستان و کردستان و خوزستان هستند که از محروم ترین استانهای کشور هستند و گفتم که باید با بستن مالیاتهای سنگین بر حقوق های کلان فاصله طبقاتی را کم کرد و پول مالیات را به مصرف بخشهای واپسمانده کشور رساند. این که من گفتم نمیخوام نوکر عرب پولدار بشم کجاش معنی اینو میده که بلوچ بیاد نوکر من بشه؟ من میگم منافع من تهرانی و توی بلوچ و عرب و ترک و کرد در این است که این سرزمین یکپارچه باشه و همه با مشارکت در امر سیاسی و اجتماعی حقوق تمامی ایرانیان را تامین کنیم. ما در یک قایق سواریم برادر.. نگاه به این یکی دوتا انگشت شمار سودازده پانترک نکن. منافع جمعی تمامی مردم ایران در تامین تمامیت ارضی و امنیت سیاسی است تا در سایه آن به نقاط محروم کشور رسیدگی شود. در این راه ما باید دست دوستی بطرف هم دراز کنیم. این که امکانات چرا در اطراف تهران هست این یک امر طبیعی است. در همه کشورهای جهان امکانات اول اطراف پایتخت فراهم میشه و اون هم به دلیل نزدیک بودن این نقاط به مراکز سواد آموزی و امکانات دیگر است. معنی اش این نیست که سایر نقاطر باید برای همیشه واپس بمانند.