نوشته هات رو میخونم یه نمره

هر بیدقی که براندی به دفع آن بکوشیدمی و هر شاهی که بخواندی به فرزین بپوشیدمی تا نقد کیسهٔ همت درباختی و تیر جعبهٔ حجت (کدام حجت؟ همه شنعت و دری وری گفتی) همه بینداختی. عاقبت الامر دلیلت نماند ذلیلت کردم. دست تعدی دراز کردی و بیهده گفتن آغاز و سنت جاهلان است که چون به دلیل از خصم فرو مانند سلسلهٔ خصومت و شنعت بجنبانند و یاوه گویی آغاز کنند که فلان تو را به ملک اروپ محل ندهند که عقده یافتی اینجا عقده بدر کنی. نظیر این تفحص و نقد و روانکاوی از دکترهلاکویی به ملک لس جلس نیامد که از تو آمد لختی تشتک پپسی از برای خود زجای بکن که بسیار لایک ات باید نهاد با چنین تفاسیر. برو جوجه... برو ولی ات رو بیار. تو را آخه با نبرد دلیران چکار؟ تو تو این قد و قواره ها نیستی. ای مگس.. عرصه سیمرغ نه جولانگه توست. لاکن این علی هرگز نیاموخت پند (خنده حضار).. ما هم بهش گفتیم خیلی بیمزه ای(خنده دوباره حضار).. امام خمینی