سالام اليكيم

ترک و مسلمان نشین است و اقلیتی ارمنی دارد. پس از عهدنامه ترکمنچای به اجبار روسیه، ارامنه از جاهای مختلف ایران و ترکیه و روسیه به آن کوچانده شده و منطقه ای ارمنی نشین را در محدوده ی آذربایجان تشکیل داده اند. داستان برایتان آشنا نیست؟ یاد فلسطین نمی افتید؟ اسرائیلی ها در وطن تراشی شاگردان ارامنه بوده اند.

نکته دوم:
میگویند قره باغ ارمنی نشین است و حق تعیین سرنوشت دارد!!!
اولا" این استدلال پایه گذار ادعای همه اقلیت ها در دنیا از جمله ایران برای ادعاهای مشابه می شود پس بدعت درستی نیست و دفاع از آن یا به علت حماقت است یا دست نشاندگی استعمار.
ثانیا": معلوم است اکنون یعنی بیست و هفت سال پس از اشغال خونین قره باغ و قتل عام و کوچاندن اجباری بیش از یک و نیم میلیون مسلمان آذربایجانی، اکنون ترکها در قره باغ در اقلیتند. باید ساکنان اصلی قره باغ به آن برگردند و بعد در مورد اقلیت یا اکثریت بودن آنها نظر داد.
ثالثا":هیچ کشوری از جمله آذربایجان ، تمامیت ارضی خود را منطقه منطقه به همه پرسی نمی گذارد. یک مثال ساده می زنم: اگر روزی قسمتی از مشاعات ساختمان را ساکنین یکی از طبقات ساختمان برای خودشان خواستند، باید همه ساکنان ساختمان موافق باشند نه فقط ساکنین آن طبقه ی زیاده خواه. ذره ذره هر سرزمین ملک مشاع تمام ساکنین آن است و کسی نمی تواند به تنهایی در مورد آن تصمیم بگیرد.

نکته سوم:
فرض محال که محال نیست. فرض محال کنید که قره باغ از آغاز و بدون نسل کشی ، ارمنی نشین بوده است. این قره باغ اول و آخرش حدود پنج درصد سرزمین آذربایجان است ولی ارمنستان بیش از بیست درصد آذربایجان را اشغال کرده است. یعنی پانزده درصد علاوه بر قره باغ!!!!. چرا ؟ چون قره باغ وسط آذربایجان است!!!! بگذارید مثالی بزنم: فرض کنید یک قسمت تو وسط ایران مثلا" جلفای اصفهان ارمنی نشین باشد، بعد ارمنستان بخواد از لب مرز تا اصفهان رو اشغال کنه تا جلفا رو به ارمنستان ملحق کنه! به نظرتون منطقیه!!!

نکته چهارم: سازمان ملل پس از اشغال قره باغ و تعدادی از شهرهای دیگر آذربایجان در بیست و هفت سال گذشته، طی چهار قطعنامه بر تمامیت ارضی آذربایجان طبق نقشه های بین المللی تاکید کرده و پایان دادن اشغالکری و بازگشت به مرزهای رسمی را از ارمنستان خواسته است.

نکته پنجم: میگویند با گفتگو و صلح مشکلشان را حل کنند؟ در جنگ جهانی وقتی هیتلر پیشنهاد صلح را از طریق ایتالیا به چرچیل ارسال کرد در حالی که شهر های انگلستان را در اشغال خود داشت، چرچیل گفت: وقتی سرتان در دهان شیر است جایی برای گفتگو و صلح نمی ماند. باید ابتدا دهان شیر را پاره کنید و سرتان را از آن بیرون آورید.
بگذارید یک مثال ایرانی تَر بزنم: اگر خرمشهر در اشغال عراق بود، به ایران حق می دادید به صلح بیندیشد؟؟ آیا پیشنهاد دهندگان و حامیان صلح را در شرایطی که پاره ای خاک ایران در اشغال متجاوز بود، خائن به کشور خود نمی دانستید؟

آی وجدانهای بیدار! آیا جایی برای دفاع از اشغالگری و همکاری با ارمنستان یا سکوت در برابر آن باقی می ماند؟

به کانال گله جه گین یولو بپیوندید