پس از گذشت سه دهه از

همسایه ، مشتعل شده است. از زوزی که ارمنستان بر خلاف موازین حقوق بین المللی، قسمت هائی از خاک آذربایجان را به اشعال خود در آورد،روشن بود که این تجاوز اشکار به حاک آذربایجان، بی جواب نخواهد ماند و تحت فشار عمومی ،دولت آذربایجان در صدد باز گرفتن سرزمین های اشغالی از طریق توسل به جنگ و لشگرکشی بر خواهد آمد. در سال های گذشته ، قطع نامه های نهاد های بین المللی در وادار ساختن زمامداران ارمنستان به استرداد سرزمین های اشغالی، به جائی نرسیده است. باید دید آیا مشکل قره باغ و سرزمین های اشغالی آذربایجان از طریق جنگ و مقابله نظامی قابل حل است یا نه. به منظور یافتن پاسخی به این سوال مهم، ضروری است که به موازنه نیزوها در منطقه سوق الجیشی خاورمیانه ، نگاهی افکنده شود. جمهوری آذربایجان در حدود ده میلیون جمعیت دارد . در حالی که جمعیت ارمنستان از دو میلیون نفر، بشتر نیست . باید دید چرا در طول سی سال گذشته، آذربایجان نتوانسته است سرزمین های اشغالی را از چنگ ارمنستان بیرون بیاورد؟ به این دلیل که امپریالیسم روسیه و رژیم جمهوری اسلامی با تمام نیرو از حکومت ارمنستان ، حمایت می کنند . هم اکنون نیز که جنگ و کشمکش بین دو کشور همسایه بار دیگر مشتعل گردیده ، رژیم جمهوری اسلامی، در خال اعلام بی طرفی، به روسیه امکان میدهد که سلاح های جنگی مورد نیاز ارمنستان را از طریق ایران به آن کشور، برساند. روسیه به قفقاز هنوز به مثابه منطقه نفوذ خود نگاه میکند و سخت میکوشد در رابطه با این منطقه ، همیشه حرف آخر را بزند. چنانکه مشاهده می شود این روز ها در تمام جنگ های منطقه ای، دست قدرت های امپریالیستی به نحوی از انحا در کار است . در حالی که دولت ارمنستان عضوی از اعضا اردوی امپریالیست های روس و چین محسوب میگردد ، دولت آذربایجان، رابطه نزدیک با اسرائیل و امپریالیسم امریکا دارد . رژیم اردوغان نیز که آرزوی تجدید حیات امپراتوری عثمانی را در سر می پروراند، خود را به دولت آذربایجان نزدیک ساخته و از آذربایجان به مثابه مهره ای برای پیشبرد مقاصد سیاسی خود، استفاده میکند. اما با تمام تبلیغات در زمینه "ملت واحد ترک، " ترکیه در سال های گذشته، قدم مثبتی در جهت استرداد سرزمین های اشعالی آذربایچجان بر نداشته است. رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی نیز در طول سی سالی که از اشغال بخش هائی از آذربایجان توسط ارمنستان می گذرد، همواره طرف ارمنستان را گرفته و با این کشور ، روابط دوستانه در زمینه های سیاسی و اقتصادی برقرار کرده است . رژیم جمهوری اسلامی در اختلافاتی که بین دو کشور آذربایجان و ارمنستان وجود دارد، همواره طرف ارمنستان را گرفته و به تجاوز آشکار این کشور به آذربایجان مهر تصدیق نهاده است . در حال حاضر نیز ، این رژیم حیله گر،بیکار نه نشسته و سخت در کار تقویت مواضع ارمنستان می باشد . رژیم آزادیکش جمهوری اسلامی از این می ترسد که اگر آذربایجان در جنگ و مقابله با ارمنستان پیروز شده و به پس گرفتن سرزمین های اشعالی توفیق یابد، میلیون ها آذربایجانی در ایران که نظیر ملت های دیگر غیر فارس در معرض ستم و اجحافات ملی قرار دارند ، به تحرک در آمده و شور و اشتیاقشان در حهت رهائی از چنگال این رژیم ارتجاعی، صد چندان گردد. باید این نکته را تاکید کرد که رژیم های ارتجاعی منطقه و قدرت های امپریالیستی برای پیش برد مقاصد سودجویانه خود ، خاورمیانه را به مرکزی برای جنگ های خانمانسوز منطقه ای مبدل ساخته اند . هیچ کدام از آنها دلشان به حال مردم ستم دیده قره باغ که از سرزمین مادری خود آواره شده و هزاران تن از عزیزان خود را در نتیجه تهاجم ارمنستان از دست داده اند ، نمی سوزد . با در نظر گرفتن مقاصد سودجویانه قدرت های امپریالیستی و رژیم های استبدادی اردوغان و جمهوری اسلامی و رژیم های حاکم در آذربایجان و ارمنستان ،جنگ حونینی که از چند روز پیش بین دو کشور همسایه آغاز شده ، منجر به استرداد سرزمین هاب اشغالی آذربایجان نخواهد شد و جز مرگ و ویرانی و آوارگی، نتیجه ای نخواهد داشت .مشکل قره باغ را تنها از طریق مذاکره و تعهدات مظمئن بین المللی که ارمنستان را وادار په پس دادن سرزمین های اشغالی ساخته و حقوق کامل سیاسی و مدنی ارمنی های مقیم آذربایجان را تضمین می کند، می توان حل کرد .