به نقد کشیدن نظرات دیگران هم

به نقد کشیدن نظرات دیگران هم مستلزم شعور است و هم اصالت میطلبد، وقتی گنده گویان بجای نقد، نق می زنند و بجای آنکه از حقایق بگویند به حقایق پشت می کنند حاصل آن گردد و محصول بدان ماند که کوتوله ای خیالپرداز و خودفریب گمان برد که از فراز بی فراز آن قامت خرد خواهد توانست از بالا به دیگران نگاه کند؛ امری ناممکن که حتی گمان آن حماقت محض است. براستی که توان شرم کردن، از احساس انقلابی سرچشمه می گیرد؛ و این آن گوهری است که امثال کیانوش توکلی ها و ائلیار ها از آن بی بهره اند. آخر این حرفها چیست که می زنید؟! اصل حرف های اشرف دهقانی را نقد کنید و نادرستی آن را نشان دهید اگر میتوانید. اگر آلت دست نهادهای امپریالیستی شدن و آنها را ناجی توده ها جا زدن یعنی «نقش موثر در جنبش سیاسی ایران» داشتن است و یعنی «جایگاه کامیلا» یافتن، خب بیایید و شجاعانه و روشن بگویید تا ببینید که چه بوی گندی دهانتات را برمیدارد.