عمل مصداقی یک « پدیده ی تاریخی منفی» در میان اپوزیسیون این دوره از تاریخ ایران است.
« پدیده ی مصداقی» حاصل شکست انقلاب 57 است. که مانندهای آنرا در پدیده های « تواب» ، « روانی»، « خادم حکومت» ، خود کشی و غیره داریم.
در پدیده ی مصداقی، که عمل او باشد، هم تواب و جود دارد و هم مشکلات روحی، و همینطور خدمت به حکومت .
یعنی مصداقی تواب ( به قول خودش ) ، که تحت شرایط سخت زندان، روحیاتش ضربه خورده ، در بیرون به جای مبارزه با حکومت، به جان اپوزیسیون، و ضربه خوردگان از حکومت، افتاده است؛ و به« شکنجه ی روحی دیگران» اشتغال دارد.
حال مصداقی خوب نیست.
او انتقام خودش را از اپوزیسیون میگیرد، بجای حکومت. و در خدمت حکومت.
این سرنوشت فرد سیاسی ست که از حکومت ضربه خورده ، گیج شده ، سمت و سوی، و جایگاه خود را گم کرده است.
و دارد از خودش در خدمت به حکومت انتقام میگیرد.
زایش «موجود عجیبی» ست از دل یک شکست. که هم به خود آزاری مشغول است و هم به دگر آزاری.
«شکنجه ی خود و شکنجه ی دیگری» . یعنی پدیده ی مصداقی.
او نیش خورده از دراکولای حکومت است، که دارد همراهان خود را نیش میزند.
و بدین ترتیب از همگان انتقام میگیرد، ولی عملا در خدمت به حکومت.
-----
کیانوش گرامی نباید از اتهامات ناروای کسی که متاسفانه « حال خوبی ندارد» ناراحت بشود.