آقای رازی گرامی، به عنوان
آ. ائلیار
آقای رازی گرامی، به عنوان منتشر کننده مطلب خانم لیدا افشار ، توجه شما را به این نکته جلب میکنم که در ایران گلوبال « همه نظریه ها آزاد اند، حتی فاشیستها نیز میتوانند "نظریه" خود را به اطلاع خوانندگان برسانند» . مسئله « تبلیغات» از این موضوع جداست و سایت مبلغ هیچ نظریه ای نیست. کار سایت « اطلاع رسانی و روشنگری» ست. در این رابطه « همه نظریه» ها قابل نقد اند. سایت مخالف حذف و سانسور هر « نظریه» ایست. واقعیت اینست که در جامعه ما « نظریه» خانم لیدا افشار وجود دارد. نیاز هست که دیگران از آن آگاه شوند و اگر « نقدی» دارند بنویسند. با حذف و سانسوز هیچ نظریه ای از بین نمیرود. تنها نقد است که میتواند در تشخیص سره از ناسره یاری کند. نظریه نویسنده در متن دو بخش است:1- آزادی زبان مادری. 2- مقابله به مثل
با زبان فارسی.
همان کاری که در 21 آذر ارتش شاه در زمان پیشه وری در آذربایجان انجام داد: « شکستن قلمها- به آتش کشیدن کتابها- اعدام نویسندگان- کشتار و دریدن شکم فدائیان دموکرات». از پیر و جوان- دختر و پسر. نه ده تا ده تا بل هزاران انسان در این فاجعه نابود شدند. این دو بخش و «روش مقابله به مثل» میتواند مورد بحث و نقد قرار بگیرد. اینها زخمهای مانده و پر چرک شده تاریخ است. چگونه با آنها میتوان برخورد کرد؟ راه درست و انسانی کدام است؟ آیا تکرار یک فاجعه ، و این بار از سوی دیگری صحیح است یا نه؟ اینها مسایلی ست که علاقمندان میتوانند نظر بدهند.