و اما در باره پیشه وری و آنچه که شکم دریدن ارتش شاهنشاهی نامیده می شود. اولا پیشه وری اگرچه تا سال 1324 شخصیتی برجسته در جنبش چپ ایران و یک ایراندوست واقعی بود، ولی در این سال به مهره بی اراده قوای اشغالگر شوروی و به عامل بی جیره و مواجب باقروف تبدیل شد. داستان فرقه دموکرات آذربایجان به همین سادگی و روشنی که شما می فرمائید نیست. اساسا اطلاق صفت "ملی" به حکومتی که زیر چکمه اشغالگران بیگانه شکل گرفته باشد، توهین به شعور بشر است. پیشه وری حتی از خود این اختیار را نداشت که برای ماندن یا فرار کردنش تصمیم بگیرد و وقتی که ارباب در باکو دستور فرار را صادر کرد، او هم حسب الامر مطاع همایونی اعلیحضرت باقروف هوادارانش را تنها گذاشت و فرار کرد و از آنجایی که تاریخ مصرفش تمام شده بود، بدست عوامل باقروف ناجوانمردانه به قتل رسید. من با کتابسوزان بدست هرکسی که باشد مخالفم، ولی کتابها پس از سقوط فرقه بدلیل
و اما در باره پیشه وری و آنچه
و اما در باره پیشه وری و آنچه
Anonymous
ترکی بودنشان سوزانده نشدند، بلکه به این دلیل که تبلیغ مطامع دشمن اشغالگر را می کردند نابود شدند. واگرنه همان حکومتی که کتابهای درسی (بخوان تبلیغاتی) فرقه را می سوزاند، دیوان اشعار ترکی شهریار را چاپ که می کرد هیچ، به او جایزه هم می داد و بر صدر می نشاندش. تاریخ معادله ریاضی نیست که فقط یک جواب داشته باشد.