خانم لیدا افشار گرامی، راه حل مسایل سیاسی در محیط های گوناگون - زمانهای گوناگون- مختلف است. درست حل شدن آنها- یعنی در جهت بهزیستی و پیشرفت مردم بودنشان نیز گوناگون است. هیچ چیز را از جای دیگر نمیشود کپی برداری یا شباهت سازی کرد که جواب درست نمیدهد. هر چیز را در مکان و زمان خودش باید مورد بررسی قرار داد و راه حل جمعی نسبی پیدا نمود. راحلها علاوه بر پیوستگیشان به زمان و مکان- به چگونگی نیروها- اهداف و آرمانها- توان نیرو های مخالف داخلی و خارجی- توان نیروهای موافق داخلی و خارجی- تشکل یافتگی نیروها- میزان آگاهی مردم - درست یا نادرست، و یا نیمه درست نیمه نادرست انتخاب شدن راه حلها- و غیره بستگی دارد.
یعنی برای هر مسئله خاص راه حل خاصی لازم است. و یا فتن و اجرای را ه حل نیز به نیروی کافی نیاز دارد. اما در کل میتوانم این اصل را
بگویم که عملاً در همه چیز رأی مردم تعیین کننده است.
«حق انتخاب» فرد لازم است. کسی که برای دیگری « حق انتخاب» نمیشناسد- بدیهی ست که برای او حق رأی هم نمی پذیرد. و صحبت
از « تعیین سرنوشت» هم با او بی نتیجه است. آدمها پیش از حل یک مسئله سیاسی ضرورت دارد که نسبت بهم « حق انتخاب» را محترم
بشمارند. پذیرش حق انتخاب دیگری ازپایه های دموکراسی ست.