سلامyenilik
بسیار خوشحالم که دوباره بهمین شکل و در همین پانویس های بسیار ارزشمند شما فرصتی می یابم که با شما گپ و گفتی کوتاه داشته باشم. آقای ینیلیک: آنچه را شما گفته اید مورد توافق کامل من است و براستی دریغ که ما محکوم شده ایم در این میانه جهش شگرف تاریخی، اسیر پاسداران حماقت شویم. و تلاشم هم این بوده و است که بسهم خودم، نیروی سازنده و توان توده ای جامعه را که دارای استعداد سرشار و پتاسیل بالائی ست تحریک و تشویق به ساختن همان تحولات عمومی سازم که شما نام برده اید و بتبع آن همگی ما مشترکن، بتوانیم بدون نزاع بی هوده و تکرار تجربه های خونین تاریخ با هم و در کنار هم دنیای بهتری را کشف کرده و عملی سازیم. اینکه: آیا چنین امکان و تصوری در شرایط بحرانی ایران بلازده امروز کشور ما میسر است یا نه؟ پاسخ همین پرسش و مضمون مقاله های گذشته وامروز من بوده است. و از برخورد صمیمی و فعال تان قدردان
سلامyenilik
سلامyenilik
بهنام چنگائی