«فرزند امام»

در روز ۱۳ دیماه ۱۳۵۸, «جامعه روحانیت مبارز» تهران ابوالحسن بنی صدر را به عنوان کاندیدای خود برای اِحراز مقام ریاست جمهوری اعلام کرد. در جریان فعالیتهای انتخاباتی کاندیداها, سپاه پاسداران برای انتخاب او تبلیغ می کرد. پاسدار همدانی, سرکرده سپاه تهران, در مصاحبه با روزنامه «خبر», در تاریخ ۱۳مهر۸۹, در این باره گفت: «سپاه پاسداران برای روی کارآوردن اولین رئیس جمهور یعنی بنی صدر فعالیت کرده است. برای ایشان هم تبلیغ کردیم. سپاه همدان واقعاً کاندیدایش آقای بنی صدر بود».خمینی در آذرماه ۱۳۵۹ در دیدار با استانداران سراسر کشور در باره او گفته بود: «جناب آقای بنی صدر را همین مردم کوچه و بازار از پاریس آوردند اینجا و رئیس جمهور کردند، برای این که مردی مسلمان است، مؤمن است، خدمتگزار است». حال آن که «مردم کوچه و بازار» شناختی از بنی صدر نداشتند و خود او بود که بنی صدر را از پاریس به ایران آورد و زیر بالش را گرفت و بر مسند ریاست جمهوری نشاند

بنی صدر, به حق, از این «مراحم امامانه» حق شناسی داشت و برای تثبیت نظام ولایت از هیچ تلاشی فروگذار نکرد. می نویسد: «من خود از نویسندگان اصل ۱۱۰ ولایت‌فقیه بودم، از ۷نفری که این اصل را نوشته‌اند یکی خود من بودم» («انقلاب اسلامی», شماره ۲۶دی۵۸). او با خمینی رابطه مرید و مرادی داشت. می گوید: «...تبلیغ می کنند که نخستین رئیس جمهوری "جمهوری اسلامی ایران" با بنیانگذار این جمهوری مخالف است... آنها که این تبلیغات را می کنند راه معاویه را می روند و من به آنها می گویم ... در دل من که خود را فرزند امام می دانم, جز عشق و صمیمیت به امام نیست و در فکر من هیچ نمی گذرد جز این که خواست او به اجرا درآید...» (از سخنان بنی صدر در روز ۱۷شهریور ۱۳۵۹ در میدان شهدا ـ ژاله ـ به نقل از روزنامه بامداد, ۱۸شهریور۱۳۵۹).
«خط امام در همان خط است که ما طی ۲۰سال در آن قلم و قدم زده ایم... همین قدر می گویم که پیشنهاد طرح حکومت اسلامی از من بود و نخستین کسی هستم که به این مهم پرداختم و عمر را صرف تدارک چهار رکن سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی حکومت اسلامی کردم» («صد مقاله بنی صدر», صفحه ۱۱۹, سرمقاله «انقلاب اسلامی», شماره پنجشنبه ۱۳دیماه ۱۳۵۸).