با سلام

لذا چنین تازشی از سوی کسانی که توقع پختگی سیاسی و فکری از آنان میرود منصفانه به نظر نمی آید. اگر ما به فهم فکری و سیاسی خود غره ایم نباید به اندیشه دیگران ... کنیم،بلکه باید با رعایت قواعد اخلاقی خود الگوی دیگران باشیم.چیزی که برای من جالب است این است که در کامنتهای فوق حداقلی از ابتذال دیده نمی شود گر چه به بخشهایی از آنها انتقاد وارد است.
«مطمئنا شما فکر میکنید که مردم و یا فعالین آذربایجان در اشتباه هستند.» اگر چه همه مردم مانند هم فکر نمی کنند اما متاسفانه بر اساس یک غلط مصطلح (حتی در میان بزرگان)اغلب ما طرز فکر خود را به همه مردم تعمیم می دهیم که به جای آن می توانیم از عبارت بخشی از مردم و یا بسیاری از مردم استفاده کنیم.
«حتی اگر این حرکت اشتباه باشد، شما قادر به توقف ان نخواهید بود.» در مورد این عبارت منظور راقم آن اطمینان او از حصول به نتیجه دلخواه و قابل قبول خود و همفکرانش بوده و از عدم موفقیت استدلال مقابل در منصرف نمودن او از ادامه راه حکایت می کند.پس وظیفه او نیست که اشتباه خود را بپرسد چون اصولا خود را دراشتباه نمی بیند بلکه این طرف مخالف است که باید برای مخالفت خود دلیل قانع کننده ای داشته داشته باشد.
« قابل ذکر است که بدانیم جمهوری اسلامی نیز فعالین سیاسی و مدنی متعلق به خلق ترک در ایران و آذربایجان جنوبی را پان ترکیست معرفی میکند.» واقعا کجای این دیالوگ مبتذل است؟این که کسی از شما بخواهد به مشی او انگ نچسبانید این ابتذال است؟باید گفت که اگر دیگران را به پذیرش اشتباهشان دعوت می کنید،گاهی خود چنین کنید.
«اصلا مجبور نیستید در مورد مسائل آذربایجان بنویسید.»این در واقع یک استدعاست. یعنی اگر نوشم نه ای نیشم چرایی؟ گفته نشده است که حق نداری بنویسی.منظور اگر همراهی نمی کنی ، سنگ اندازی نکن! البته من کاری به درست و غلط اصل قضیه ندارم. بهتر است بیش از آنکه به اعمال دیگران ایراد بگیریم هر کدام کار خود را انجام دهیم.
در مورد نامه به بانکی مون اگر نویسندگان نامه وجاهتی در بین مردم آذربایجان ندارند پس نگرانی آقای بهنام از چه بود که چنین آشوبی را در سایت وزین ایران گلوبال برپا کرده اند.بهتر نبود وقت خود را صرف فعالیتهای موثرخود می کردند؟...
پاینده باشید.