Skip to main content

سلام ینیلیک گرامی، یادم است

سلام ینیلیک گرامی، یادم است
بهنام چنگائی

سلام ینیلیک گرامی، یادم است که یکبار بطور خلاصه، ولی سر راست، من با شما پیرامون مبحث مورد نظر، تبادل فکر کرده بودم، و این بار دوم است، که شما مورد پیشین را تکرار می کنید، ولی این بار با نقد کلامی دیگر؛ رمانتیسم سیاسی! و شما آغاز شکوفائی را در نتیجه مرگ سیاسی و دید طبقاتی من می بینید! خوب چه اشکالی دارد، این هم برای خود قابل احترام است. اما بیائید لطفن بمن بگوئید: که کجا در ایران ما کمونیست ها فرصت اعِمال نظر و عمل یافته ایم که خودمان نمی دانیم؟ یا شاید شما ما را با طیف رنگین راست اشتباهی گرفته اید، هان؟ با این وجود دوست من، خارج از اراده و افکار ما، روابط جامعه ی طبقاتی در روند رو در روئی خود با مصائب و ناگواری های متعدد درگیر است. یکی برای تسلط و تصاحب بیشتر نعمت ها مبارزه می کند و دیگری برای شکستن این تسلط ها و یافتن اندکی فرصتِ زندگی بنام انسان! و نقش ما در این میان تنها روشنگریست!