درست است که با برآمد جنبش سبز و سرکوب خونبار مردم، نظام اسلامی پایگاه مردمی و مشروعیت دینی خود را، بطور عمده از دست داد و اکنون اساسا” بر سرنیزه و ارگان های سرکوب متکی است، اما واقعیت هائی که جنبش را در حال حاضر احاطه کرده گواهی می دهند که بدون گسترش آگاهی های مدنی- شهروندی، در اقشار و اقوام ملت، تغییر ناممکن است!

مجید توکلی، فعال دانشجویی دربند با نگاشتن نامه ای از زندان اوین، یاد و خاطره زندانیان عقیدتی اعدام شده، فرزاد کمانگر، علی حیدریان و فرهاد وکیلی را گرامی داشته است. او در قسمتی‌ از نامه خود نوشته است: ... و اینک گروگان ها را بردند تا بگویند از ایستادگی چنین زندانیانی خسته شده اند. بگویند قدرت استبداد در برابر عزم و اراده ی فرزندان کردستان هیچ است. بگویند تحمل زنده بودن مظهر شکستشان را ندارند. فرزاد می گفت که بازجویش گفته شما به ریش ما وزارتی ها می خندید که الان در زندان درس می خوانید و...

یادداشت زیر نقطه نظری انتقادی است که صرفا بعضی ازبرنامه های سیاسی بی بی سی فارسی را مد نظر داشته است، و نباید تصور شود که نویسنده ایده تعمیم آنرا به بقیه برنامه های این موسسه تعقیب میکند. برنامه شما یکی از برنامه های پر بیننده بی بی سی موضوع نقد این یادداشت است. بحث برنامه شما در بی بی سی پیرامون اعدام های روز یکشنبه 19 اردیبهشت 1389 تنظیم شده بود. مجری برنامه مطابق معمول میکوشید نظر تماس گیرندگان را درمورد این اعدام ها درحد وقت محدود موجود جویا شود.

دولت آمریکا چندین ماه است به تلاش هایش برای وضع تحریم های جدید علیه ایران شدت بخشیده است. از یک سو دستگاه دیپلماسی این کشور تلاش می کند با چین و روسیه بر سر پیش نویس قطعنامه ای جدید علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل به توافق برسد و از سوی دیگر کنگره آمریکا مراحل پایانی تصویب طرح تحریم های سخت یکجانبه علیه ایران را پشت سر می گذارد.

اما خانم مهناز افخمی که از مقام مشاورت در حکومت شاه بر خوردار بوده است به جامعه ونیروهای سکولار ایران اعتقادی ندارد و رهبری جنبش سبز را در چهارچوب اسلامی با کمال میل پذیرفته اند! در همینجا باید تشخیص داد که چرا حکومت شاه نتوانست با مشاورت های اشخاصی مانند خانم مهناز افخمی به نیروهای سیاسی سکولار میدان بدهد وبالعکس آنها را روانه زندانها کرده و متقابلا هرچه بیشتر به نیروهای اسلامی موقعیت ویژه داده شد تا اینکه فاجعه انقلاب اسلامی در سال 57 به وقوع بپیوندد!

اعدامی گرامی ،/ مبارزه ادامه دارد. /در تابستان کوتاه آنارشی شبهای باتون های دراز / شغل انقلابیون حرفه ای/ بازی با دینامیت

منافع مشترک همه‌ی ما در ایران ایجاب می‌کند که ما در مقابل دیکتاتوری در ایران متحد شویم و بتوانیم باهم همکاری کنیم. باید زمینه‌هایش را فراهم کرد ...

زمانی که سایتهای مختلف تیترزدند که : موسوی هم محکوم کرد ....! مانده بودم باید خوشحال بود ویا فکر کرد ویا بالاخره چه باید کرد ؟ تا اینکه دوستی در تماسی با فرستادن متن بیانیه موسوی ما را از سرگردانی نجات داد و گله مند هم بود که چرا متن بیانیه را با دقت نخواندم تا متوجه شوم اثری ازمحکومیت اعدامها درآن نیست . انتقاد برمن وارد بود . هرچند به تجربه و با شناختی که ازنظام اسلامی حاکم درایران دارم ، چند خطی نوشته بودم شامل سوالاتی که موسوی چه چیزی را محکوم کرد؟

اعدام ناجوانمردانه پنج زندانی سیاسی کرد همانگونه که مشاهده گردید، بازتابهای مختلفی را در میان احزاب و سازمانها و محافل داخلی و خارجی بهمراه داشته و اعتراض عمومی و خشمگینانه همگان را برانگیخت، بطوریکه اخبار مربوط به آن و اعلام نفرت و انزجار نسبت به چنین اقدام وحشیانه و غیر انسانی رژیم جمهوری اسلامی ، تقریبا از سوی همه احزاب و سازمانها و تشکلهای صنفی و حقوق بشری داخلی و خارجی و همینطور انجمنهای مختلف دانشجویی و شخصیتهای منفرد وحتی سایتهای مختلف مورد تقبیح قرار گرفته و آنرا محکوم نمودند.

«كَریه» اكنون صفتی اَبتَر است چرا كه به‌تنهایی گویای خون‌ْتشنگی نیست. آری، به‌راستی واژه‌ها از بیان این همه زشتی و پلشتی كه پیرامون ما موج می‌زند، ناتوان‌اند. باز هم خون و خون‌ریزی، باز هم خونْ‌تشنگی، باز هم اعدام؛ و این بار اعدام پنج زندانی با هم: شیرین علم‌هولی، فرزاد كمانگر، فرهاد وكیلی، علی حیدریان و مهدی اسلامیان.