از فردای قيام – بهمن ۵۷ – "سازمان چريکها" فرايندی را طی کرد که در فاصله‌ای کمتر از دوسال – ارديبهشت ۵۹ - از آن بزرگترين سازمان سياسی چپ ايران را ساخت! اين فرايند زير تأثير مبارزات خشمآهنگ ضد آمريکا و ضد ليبرالها به فرجام خود رسيد؛ مبارزات توفنده-‌ای که به خمينی در ستيز با "جهان غرب" نيرو می‌داد و سرکوب "ليبرال دموکراسی" را برای او آسان می‌کرد! .
اين حرف که "خمينی شعارهای چپ را مصادره کرده بود"، خام و خواب و تنها برای تسلی خاطر است!

_اینجا یک دوراهی بر سر نوع زندگی سیاسی است. نمیتوان با قطعیت نظر داد که کدام راه صحیح است. اگر اصلاح طلبان به رسیدن به صلح با جمهوری اسلامی راضی هستند بدانند که نهایت آرزوهای شان پارادایم دوسال اول ریاست جمهوری خاتمی خواهد بود.
_واقعيت اين است که سقوط رژيم جمهوري اسلامي همه امکانات مختلف را پيش پاي جامعه قرار خواهد داد ولي بيشترين شانس را آلترناتيو دموکراتيک سکولار در ايران خواهد داشت. ايران عراق يا افغانستان نيست.

تابحال حدود 14 نفر تمایل خود را برای سفری کوتاه به اسرائیل ابراز داشته اند، شما هم به این لیست اضافه میشوید، شاید مسافرت گروه صلح و دوستی، تکانی برای دست راستیهای اسرائیل و فلسطین و هشداری برای سود جویان خارج از آن باشد که سنگ انداز برقراری صلح در آن منطقه می باشند.
"من از چندماه پیش که با ایران گلوبال آشنا شده ام به خوبی می توانم تغییری را که در نوشته هایم پیش آمده به چشم خود ببینم. احساس اعتماد به اینکه عقایدت سانسور نخواهد شد نه تنها باعث نمی شود که...

اگر مبلغان و کار چاق کن های اصلاحات دروغین اصرار دارند که مردم ایران تجربه ی هشت سال دولت اصلاحات و کنترل آنان را بر دو قوه مقننه و مجریه و بی عملی آنان را در مقابل ولایت مطلقه فقیه به طاق نسیّان بسپارند و یکبار دیگر در خیمه شب بازی "انتخابات" شرکت کنند آیا بهتر نیست که به شیوخ اصلاح طلب توصیه نمایند که از همین امروز با دفاع از دانشجویان زندانی و مبارزه برای آزادی آنان از زندان و شکنجه ، حسن نیت خود را به مردم نشان دهند تا مردم واقعاً باور کنند که آنان عوض شده اند و...

نظام جمهوری اسلامی در راستای اهداف سیاسی خود به ایجاد بحران و شکاف در بین گروه های ملی و قومی می پردازد تا بتواند خشونت را در جامعه گسترش دهد، نظام های استبدادی نیازمند بحران و تنش درجامعه اند که بتوانند گروه های فشار را بر آن مسلط گردانند، پیگرد و دستگیری جوانان و قتل و جنایاتی که درنقاط مختلف کشور به دست نیرو های انتظامی صورت می گیرد، از یک سو آرامش اجتماعی را برهم می زند، از سوی دیگر پرده استتاری به ناتوانی های دولت مکتبی می کشد، دولتی که با آغاز کار خود در آرزوی برپایی حکومت اسلامی است...

اواسط آذر ماه 1385 فیلمی «مستند» به کارگردانی «وحید موسائیان»، در سینما فرهنگ تهران با مضمون وقایع 21 آذر 1325 آذربایجان پخش شد. این فیلم با مصاحبه هایی با افراد فرقه دموکرات آذربایجان رویدادهای سیاسی بعد از شهریور 1320 و تحولات اجتماعی آن دوران را به شکلی وارونه به بیننده القا می کند

برجسته ترین ویژگی ِ ایران گلوبال، وابستگی ِ آن به مخالفان ِ «ایستار ِ کنونی» ست. ما با status quo مخالفیم. ما، در ایران ِ کوچک ِ ایرانگلوبال، با هر اندازه از "نفوذی" در میان ِ خود، توانسته ایم این بُعد ِ ویژه از هستی مان را دربرنگه داریم: رژیم ِ اسلامی باید برود.
و ما اکنون، ناتوانانی هستیم در اداره ی ِ ناتوانی ِ خود در دم فروبستن و خاموش ماندن. در یک چنین پیرامون و پیرابودی، داوری را بر چه پایه ای باید نهاد؟ آئین ِ قیچی کدام است؟

اوائل که گهگاهی به ایران گلوبال سر می زدم ؛ راستش این سایت را زیاد جدی نمی گرفتم؛ فکر می کردم مثل بقیه سایت ها یک بعدی است و از دمکراسی فقط ژست اش را دارد و حرف یک گروه و یا قشری را می زند ولی نا خداگاه این بازدید ها زیاد و زیاد شد ؛ بگونه ای کهگاه روزی چند بار در محل کار و یا خانه بازش می کنم؛ بنظر می رسد که یک تیم قوی با یک تجربه سی یا چهل سال کار سیاسی ؛ پشت این سایت خوابیده است،
سایت های دیگر مثل یک دیوار بتونی بنظر می رسند که پشت ان نویسندگانی بر روی برج عاج لم داده اند

_اپوزيسيون ما ارتش پشتيبان ندارد چون آنقدر طرح داده است وشکست خورده است ديگري ارتشي پشت سر خود ندارد.همين نشستي که از برلين شروع شد و تا لندن ادامه يافت و در پاريس خاتمه يافت را در نظر بگيريد.فکر مي کنيد رژيم اسلامي آنرا به شکست کشاند يا خود برگزار کنند گان آنرا به فنا کشاندند؟
_کجائی سخنور طوس تا ببینی که مقام معظم رهبری از چفیه عربی به جای کراوات استفاده میکند تا جراغ سبز به عربهائی بدهد که تره هم برایش خورد نمکنند و چفیه روی شانه انداختن جمکران نژاد هم مانع از آن نشد تا خلیج فارس ما...

در آنجا که رنج و سختی نبرد، روان مبارزین را میفرساید این موسیقی و ترانه های رزمی است، که نهیب میزندمان! منشین و میارام آنگاه که دژخیمان، از تهران تا سنندج ، از اهواز تا زاهدان و کرمان تیغ بر گلوی جوانان ما نهاده اند، این زمان هنگام آرمیدن نیست.