● جهان

اهمیت ژئوپلتیک کوردستان در زمان کنونی از چارچوب مناسبات ترکیه‌ ـ ایران خارج شده‌ است. از آغاز سده‌ 19 سرزمین کوردستان وارد حوزه‌ ی منافع استعماری روسیه‌ و انگلستان و از اواخر همان سده‌، آلمان شد. در اولین دهه‌های سده‌ 20 کوردستان موضوع دعاوی فرانسه‌ و ایالات متحده‌ آمریکا گردید. بدین ترتیب، در اواخر قرون وسطی و عصر کنونی موقعیت جغرافیای سیاسی کوردستان از یک سو از طریق مناسبات ترکیه‌ ـ ایران و از سوی دیگر تلاش های استعمارگرانه‌ روسیه‌ و دول اروپایی (بیش از همه‌ انگلستان) و مبارزه‌ آنها برای...

زبان مادری جزء لاینفک وجود آدمی است و با سلول های بنیادی وجود او گره خورده است. انسان در وجود زبان مادری است که قادر است به معنی واقعی لذت و درد ، عشق و نفرت و دشمنی و دوستی دست یابد و آن ها را با تمام وجود احساس کند . احساسی که از اعماق وجودش نشات می گیرد. من کرد (برای مثال) تنها و تنها در وجود زبان مادریم است که می توانم لذت وجودی جمله دوستت دارم (خوشم ئه وییت) را در عمق درونم احساس کنم و جریان دوست داشتن در رگ هایم جاری شود .

به دنبال اعلان استعفای دکتر محمود علی چهرگانی از رهبری حزب بیداری ملی آزربایجان جنوبی موجی از دستگیریها شروع گردید. از اواخر اردیبهشت تا اواسط تیرماه افراد متعدد در شهرهای مختلف بازداشت شده و به اداره ی اطلاعات تبریز منتقل گردیده است و یا احضار شده اند[1]. بخش اعظم این دستگیر شدگان افراد منسوب به «حرکت بیداری ملی آزربایجان جنوبی» می باشند. این دستگیریهای گسترده این سئوال را ایجاد کرده است که هدف اداره ی اطلاعات از این دستگیریها چه می باشد؟

بابک خرمدين فردي ايراني بود و اغلب دشمنان‌اش نيز همان ترکمنان مزدور خليفه (يعني معتصم ترکزاد) بودند. اما اين جهان هميشه پر از تناقض و شگفتي است، چه، ترك‌هايي كه زماني دشمن و مخالف بابك بودند اينك (در جهت اهداف تجزيه‌طلبانه) براي بابك جشن زادروز مي‌گيرند و او را قهرمان خود مي‌خوانند؛ اين رفتار ايشان مانند آن است که در آينده روزي اسراييلي‌ها براي ياسر عرفات جشن زادروز بگيرند و او را يک اسراييلي اصيل با مذهب ارتودکس يهودي بدانند!

چنگیز آیتماتوف نویسنده ی نامدار قیرقیزستان در رمان روزی برابر یک قرن بر اساس یک افسانه، آدمهائی را به تصویر می کشد که مبدل به مانقورت شده اند. منظور از مانقورت، انسانهائی هستند که با هویت ملی خود بیگانه شده و بمثابه ستون پنجم دشمن بر علیه منافع ملی خود عمل می نمایند. چنگیز آیتماتوف برای نشان دادن عمق تراژدی، مردی را به تصویر می کشد که قادر به شناختن مادرش نمی باشد حتی او را دشمن پنداشته و به قصد کشتن او تیری از کمانش رها می کند و او را می کشد.

با تلاش در جهت فاناتیک و عقب مانده جلوه دادن آن و خلع سلاح جوانان از یگانه مورس تلگرافی اتحاد و همبستگی و شور شوق، با نوشتن مطالبی اینچنینی توتم گرایی، اسطوره گرایی و بوزقورد ها در جنبش ملی – دمکراتیک آذربایجان را که توسط جمعی از رفقای چپ آدی بیلینمز، و با تلقین و الفاء و نشاندادن عقب ماندگی با گرایشات فاناتیک و با نشانه گرفتن آگاهانه سمبل اتحاد ملت ترک، جهت ایجاد تفرقه و دلسردی بدنبال چه اهدافی هستید؟

مبارزه برای تحقق مطالبات بحق اقوام، بخش جدائی ناپذیر از مبارزه آزادیخواهانه و دمکراتیک ملت ایران است و نیروهای آزادیخواه و دمکرات، نباید پرچم این پیکار را بدست فاشیسم قومی بسپارند و اجازه دهند جنبش آزادیخواهانه و متمدنانه شهروندی به درگیری های کور قومی سقوط کند.

تاريخ و تمدن ايرانزمین، هماره، بر پايه چندگانگى قومى و گوناگونى فرهنگى استوار بوده است. اقتدار و سيادت زبان فارسى، تنها پس از جنبش مشروطيت پديدار گشت. اينك مدرنيته ايرانى مستلزم مشاركت و شكوفائى بر پايه آزاديهاى مدنى براى همه اقوام ايرانى است.

بلایای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی که در عرض این ٨٥ سال جهت نابودی هویت و موجودیت ملت تؤرک آذربایجان توسط راسیستهای فارس صورت پذیرفته، که در هیچ کجای دنیا شاهد اینچنین ظلمی نمی توانیم باشیم، بطوری که اکثر تحصیل کرده های آذربایجان بخاطر نبود کار و عدم ایجاد شغل از طرف دولت مجبور به مهاجرت گردیده اند و اکثر روستاها خالی از سکنه و نابود گردیده است و رشد جمعیت در شهرها رشد نزولی دارد و چنان به ملت ما به چشم نژاد پست و عقب مانده و تؤرکه خر نگاه می کنند، که اصلا ملت ما را لایق صحبت کردن نمی دانند...

ارتجاع پان اسلامیستی در 31 سال گذشته جامعه و ملت ما را با حربه دین شقه شقه کرده و کشور را به پرتگاه سقوط نزدیک کرده است. در شرایطی که مردم ایران زیر بار سرکوب، استبداد، بیکاری و فقر در حکومت دینی، جان شان به لب رسیده است، همزاد ارتجاع مذهبی، ارتجاع قومی زیرکانه پا بمیدان گذاشته و کوشش می کند تا همبستگی ملی ایرانیان در برابر دیکتاتوری اسلامی را خدشه دار کند.

سال‌ها ست که میگويیم و نیز نوشته‌ایم که جنبش ملی آذربایجان بخشی از مبارزه‌ایست که در راه برقراری دمکراسی در ایران جریان دارد. ولی ناسیونالیسم کور حاکم بر جنبش ملی آذربایجان با طرح مستقل بودن آن سعی دارد که آن را از دیگر جنبش های دمکراتیک جدا کند و ایزوله سازد.٢

اگر راستای روند حرکتی انسان نوین را در مسیر انسان گلوبال یا انسان جهان وطنی بنامیم، آیا این انسان هوّیت ملّی خود را از دست میدهد، یا اینکه هوّیت ملّی بمثابه ژنهایی که بنیه های ساختاری او را تشکیل میدهند، بعنوان بخشی از ( دی _ان _ا) ماهّیت وجودی خود، آنرا در نهاد و وجود و با خود حفظ میکند؟ با نگرش کوتاه به تاریخ تمدّن بشریّت، میتوان سریعاُ این نتیجه را گرفت که حدّ اقّل در دهه ها و صده های آینده بشر هوّیت ملّی خود را بعنوان بخشی از ماهّیت وجودی خود با خود حمل خواهد کرد.

دکتر کاظم علمداری در نوشتاری زیرعنوان بازخوانی مفاهیم استقلال و استعمار به یک مشکل اساسی در ذهنیت فرهنگی ما ایرانیان اشاره کرده اند که ما از کلمه استقلال تنها مفهوم استقلال سر زمین و دولت را درذهن داریم و برای حفظ آن حاضریم به حکومت استبدادی هم تن دهیم. چنین فرهنگی بهانه ای بدست دیکتاتورها داده است که به بهانه دشمن خارجی و تهدید مرزهای کشور بتوانند آزادی و استقلال فردی و جامعه را مورد تجاوز قرار دهند و درواقع ادامه دیکتاتوری خود را بر جامعه مشروعیت بخشند.

پاسخی به کامنت‌ آقای علی سالاری در سايت ايران گلوبال

ایدئولوژی ملی گرایانه مسلط فارس با پنهان شدن زیر مفاهیمی نظیر ایران، ایرانیت، و ملی گرائی ایرانی، این کشور را به دو اردوگاه فارس ها و دیگران غیر فارس تقسیم کرده، که نتیجه فاجعه بار آن در واقع از هم پاشیدگی مرگبار حقوق بشر، دموکراسی، پلورالیسم و تکثر در کشور بوده است.

استان سیستان و بلوچستان از دیرباز استان سنی‌نشین ایران بوده و اکثریت آن را سنی‌مذهب‌ها تشکیل می‌دهند. از سوی برخی از ناظران و تحلیل‌گران سیاسی عنوان می‌شود که این استان در سال‌های اخیر ناآرام‌‌ترین روزهایش را گذرانده است. آیا به نظر شما هم این طور است، یعنی آیا قبلاً ما شاهد این مقدار ناآرامی در استان سیستان و بلوچستان بودیم یا نه؟

آقايان! ملت آذربايجان تنها مرجع تعيين سرنوشت خويش است نه شماها كه با عناوينى چون جنبش ملى آذربايجان دوره افتاده‌ايد و قيم ‌وار برايش تعيين تكليف ميفرمائيد. دولت دمكراتيكى هم كه درآينده‌ برايش خواب ديده‌ايد البته كه چيزى بهتر از جمهورى خانواده گى على‌اوف ها نخواهد بود. سالى كه نكوست از همين بهارش پيداست.

دوستان عزيز، فردی به‌ نام دوستدار سلمان پارسی بار ديگر کامنتی زير مطلب بنده‌ در سايت ايران‌گلوبال گذاشته‌اند که‌ بدون اينکه‌ وارد جزئيات بحث ايشان شوم (چون اينکار را بيهوده‌ می‌دانم) در مورد موضوعی ديگر، يعنی آسيميلاسيون ايشان با وی جدل می‌کنم. اينکه‌ می‌گويم آنچه‌ بايد به‌ چالش کشيد‌ شووينيسم فارس به‌ مثابه‌ی يک اعتقاد، يک نظريه‌ است و نه‌ سخنوران پارسی‌زبان، منظورم همين است: اينجا آقای ظاهرا کردزبان دوستدار سلمان پارسی ما وارد بحثی بين دو شهروند کرد و فارس ايرانی شده‌ است و...

آيا من بعنوان يک شهروند کرد حق تشکيل يک حزب کردی را دارم؟ آيا بعنوان يک کرد حق تأسيس روزنامه‌ای کردی در شهری چون کرمانشاه‌ را دارم؟ آيا من بعنوان يک شهروند کرد در نظام قضايی فی‌النفسه‌ مظنون نيستم؟ آيا اصلا در دادگاهی که‌ محاکمه‌ می‌شوم، در مقابل حاکم و جلادم اجازه‌ دارم به‌ زبان خودم سخن گويم؟ آيا بعنوان شهروند کرد حق آموزش به‌ زبان کردی را دارم؟

اسفند 1377 بود که کُردها بعد ازچند سالی سکوت، اینبار خیابان رابا قدرت تمام تسخیر کردند. همان خواستهایی که سالها بود به خاطرش زندان، شکنجه، اعدام شده بود و برایش جنگیده بود، اینبار در خیابان و بدون آنکه اسلحه ای در کار باشد، مطرح شدند. اینبار نسلی داشت اعتراض میکرد که مبارزه ی مسلحانه را تجربه نکرده بود، اما زبان مقاومت را خوب میفهمید و برای همین هم به خیابان آمده بود. ولی باز سرکوب شد. گویا حاکم هیچ چیزی سرش نمی شود و کاری جز کشتن بلد نیست.

هیئت رهبری جنبش دمکراتیک یارسان در خارج از کشور، به عنوان نماینده سازمان خود که مورد حمایت بخش بسیار زیادی از مردم یارسان چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور است، در این رابطه نکات زیر را به عرض مبارکتان می رساند.

فعالان آذربایجانی با گرد هم آوردن رگه های اجتماعی و دانشگاهی در قلعه بابک٬ موفق شدند جنبشی محدود در محافل و مجامع را به حرکتی ملی و گسترده مبدل سازند که نقطه عطفی بود برای اجتماعی تر شدن جنبش وبه تبع آن ایجاد بستری مناسب برای کشانیدن میدان مبارزه به درون شهرها

او در ادامه سخنان خود به رابطه جنبش سبز و ملیت های ایرانی پرداخت و در این باره یاد آور شد: قبل از هرچیز باید به این مسئله توجه کرد که این جنبش به تنهائی و مستقل از جنبش زنان و مستقل از جنبش هویت خواهی ملیت های غیر فارس و نیز جنبشهای کارگری و دانشجوئی در بهترین شرایط جنبشی قشری است و نه ایران شمول. بدون پیوند این جنبش با دیگر قسمتهای بالنده فوق الذکر، حرکت آن ناقص و آینده آن نا معلوم خواهد بود.

بر کسی پوشيده‌ نيست که‌ ايران به‌ لحاظ ملی، قومی، فرهنگی متنوع است، هر چند اتفاق نظر در مورد نامگذاری اجزاء اين ترکيب وجود ندارد؛ گروهی آنها را اقوامی می‌دانند که‌ ملت ايران را بوجود آورده‌اند، دسته‌ای ديگر از مليتهای ايران سخن می‌گويند و برخی نيز هر يک از آنها را 'ملت می‌دانند. البته‌ جريانات سياسی چپ ايران بيشتر از ترمنولوژی خلقهای ايران يا خلق ايران بهره‌ می‌گيرند که‌ بيشتر بار خنثی دارد و دست کم حساسيت‌برانگيز نيست.

به‌ هر حال، پيام محوری بحث شما اين است که‌ ملت فارس وجود خارجی ندارد و طرف مقابل نيز می‌گويد که‌ ملت ايران موجوديت عينی نداشته‌ و ندارد. به‌ اجمال گفته‌ شود که‌ بيشتر مخاطبان شما بر آنند که‌ ايران نه‌ ملت فرهنگی است که‌ تشکيل‌دهندگان آن يک فرهنگ واحد داشته‌ باشند و نه‌ ملت سياسی است که‌ از شهروندان برابر حقوق تشکيل شده‌ باشد. اين نيز موضع بنده‌ بوده‌ است، اما با همه‌ی اين اوصاف بحث من نه‌ يک بحث مردم‌شناسی و تاريخی، که‌ بيشتر حقوقی بوده‌ است. دعوای من بر سر خاک نيست، بلکه‌ بر سر حق است.

ریگی که عرصه عملیاتی خویش در پاکستان را تنگ می بیند، به امید یافتن افق هایی در افغانستان؛ ظاهرا با تشویق و اطلاع کامل آی آِس آی ِ پاکستان و احتمالاً با آگاهی و هماهنگی سرویس های مربوطه غـربـی موجود در افغانستان برای قرار ملاقاتی در منزل یکی از معتمدین بلوچ در ایالت قندهار افغانستان به آنجا می رود. (۲۵) ریگی ظاهراً این فرد بلوچ افغان را می شناخته و در منزل او قبلاً تردد داشته. اما نمایندگان و یا افراد مـُـهـمی که بنا به پشنهاد مزورانه آی اِس آی قرار بود با ریگی در قندهار ملاقات کنند، ظاهراً...

فرض را بر این میگذاریم که صد در صد ملّتی بنام فارس وجود دارد، از شما احزاب و سازمانهای کُرد و از سایر احزاب و نهادهای دیگر قومی که در کنگرهءِ ملیتهای ایران فدرال دور هم جمع شده اید، همچنین از سایر پژوهشگرانِ ایرانی و غبر ایرانی این سئوالات مطرح خواهد شد که : 1- تعریف واژهءِ فارس یا پارس، در نتیجه تعریف و منظور از ملّت فارس چیست ؟ 2- آیا تفاوتی بین ملّت فارس و مردمان هخامنشی و ساسانی وجود دارد، یا نه هر دو یکی هستند؟

احساس كهتري در تركيه مانند آلمان جهان مشمول نيست ولي براي اقليت هاي تركيه و به خصوص كردها و ارمني ها خيلي ويرانگر و گران تمام شد به صورتی كه حتي هويت ملتي به نام كرد را ناديده گرفته و به نام ترك هاي كوهي از آنها نام مي برد و اين احساس كهتري باعث پديدار شدن دوباره و زايش گرگ هاي خاكستري شد.

بارها گفته ا م و بار دیگر می‌گویم:کسانی‌ که تحت پوشش هویت طلبی سودای تجزیه ایران را در سر دارند با اقدامات خود همچون بر افراشتن پرچم ترکهای عثمانی در مجالس و محافل خود به وضوح نشان میدهند که هرگز دلشان برای ملت آذربایجان نمیطپد .من بارها خطاب به آنان گفته ام ودر اينجايکبار ديگر به آنان ياد آوري مينمايم:اگر غرور ایرانی‌ بودنتان را زیر پا گذشته ا ید لا اقل غرور آذربایجانی خودرا حفظ کنید.

بعد از کردستان نوبت بلوچستان است. چهار کرد و یک فارس را سه هفته پیش ا عدام کردند. دیروز حمید ریگی را بدار آویختند. در همین زمان، چند نفر بلوچ را در خیابان ها و راه‌های بلوچستان به صورتهای متفاوت به قتل رساندند. هدف این ا عدام ها تثبیت رژیم لرزان و ایجاد ترس در میان مردم است. ‫این ا عدام ها در سرتاسر مملکت ادامه خواهد یافت و نوبت دیگران هم خواهد رسید، مگر اینکه هر ایرانی، قتل هر ایرانی را قتل یک عضو خانواده خود بداند و با تمام توان در سرتاسر ایران

اخیرا احمدی نژاد خواستار اخراج ۵ میلیون نفر از جمعیت تهران شده است، بدون اینکه فکر بکند چرا مردم به طرف تهران سرازیر شده اند. مردم به انجایی میروند که قدرت هست، کار هست، امکانات هست، بیمارستان و صدها چیز دیگر. وقتی که تمام قدرت سیاسی و اقتصادی در تهران در دستان دو نفر متمرکز شده، همه مردم به تهران میروند تا سهمی از امکانات مملکت داشته باشند.

در عصر گلوبالیزه شدن ' هویت طلبی یک واکنش طبیعی از سوی اقوام و ملتها به پدیده گلوبالیزاسیون بوده و به خودی خود نه تنها نمیتواند منفی‌ باشد بلکه میتواند در جهت حفظ خرده فرهنگها و زبانهای بومی که ثروت این کره خاکی محسوب میشوند مثبت و موثر هم باشد.

کردستان راه را نشان داده است «وحدت» و «اعتصاب عمومی»! و مردم ایران اگر می‌خواهند از شر این هیولای خون‌آشام این سیدعلی افسارگسیخته این نظام فاسد و پوسیده و موریانه‌زده خلاص شوند راهی ندارند جر «وحدت» و «اعتصاب عمومی»!

حل مشکلات مردم بلوچ و بلوچستان و یا کردستان و دیگر مناطق ایران جدا از یافتن چاره اساسی برای رفع معضل اصلی کشور یعنی رژیم مستبد و ارتجاعی جمهوری اسلامی نیست. بلوچستان بخشی از ایران است، و در نتیجه مشکل و مانع اساسی برای آزادی و پیشرفت کشور یعنی وجود نامبارک رژیم جمهوری اسلامی نیز همانا مشکل اساسی بلوچستان می باشد. برای رفع این مانع تاریخی همه ملت ایران از جمله اقوام (ملیت های) ایرانی همراه با نیروهای دمـُکرات ـ سکولار باید با صبر و شکیبائی اما با درایت و هوشیاری خاص متحد شوند و...

اکنون بیش از سه دهه است که دیگر کردستان فقط نام یک منطقه‌ی جغرافیایی در ایران نیست، بل قلب تپنده‌ی جنبش انقلابی مردم ایران است. پس از سرنگونی استبداد سلطنتی، کردستان از نخستین جبهه‌های مقاومت و پیکار انقلابی در برابر استقرار خون۫ جنون‌کده‌ی اسلامی بود.