● آخرین مطالب سایت

روز گذشته یکی از صاحب نظران چپ خارج کشور در نوشتاری در یکی از نشریات عمده فراحزبی چپ نوشته بود "اما یادمان نرود آنچه در این 39 سال تجربه کرده‌ایم محصول انقلاب بوده است. هیچ انقلابی به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی نرسیده است." نمی دانم اگر این دوست عزیز فقط به انقلاب آمریکا در سال 1775 نگاه می کرد، بازهم چنین حکم کلی را درباره همه انقلابها بر مبنای درکی عامیانه از انقلاب 57 ایران، صادر می کرد، یا برای اثبات مدعای خود می گفت آمریکا به عدالت اجتماعی نرسیده

حزب بازنشستگان ترکیه در استانبول، در برابر کنسولگری رژیم به پشتیبانی از انقلاب مردم ایران معترض به موجودیت رژیم جمهوری اسلامی پرداخت

تقديم به رهايى، كه قرمز مى جوشد در اسارت و قفس

مولانا عبدالحمید امام جمعه اهل سنت زاهدان و یکی از رهبران برجسته اهل سنت ایران در مراسم امروز جمعه ۱۵ دی نماز جمعه اهل‌سنت زاهدان، با اشاره به اعتراضات اخیر در نقاط مختلف کشور، بر لزوم توجه مسئولین به خواسته‌ها و رسیدگی به مشکلات مردم تاکید کردند.ایشان بر خلاف مواضع برخی از اصلاح طلبان ، با حمایت از تجمعات اعتراضی مردم در کشور گفتند "مردم باید تلاش کنند تجمعات‌شان به خشونت کشیده نشود و به اموال عمومی مردم آسیب وارد نکنند". مسئولین امر نیز باید به تجمعات و راهپیمایی‌های اعتراض‌آمیزی که این‌روزها

جنبش نوین ایرانیان، موجودیت حکومت اسلامی را بدون هیچگونه اما و اگر و تردیدی در دستور کار گذاشته است. در اینراه بدرستی براندازی حکومت اسلامی نشانه گیری شده و اراده واحد سکولار دمکراتیک و سوسیال در سطح جامعه برای خیز سیاسی و کسب قدرت، در حال تکوین است. بازگشت همبستگی سراسری – ملی ایرانیان ، “بازگشت خوشحالی به جامعه ایرانی” و امید به ساختن ایران فردا، انگیزه و پتانسیل عظیمی می باشد که از آن، ناقوس مرگ حکومت اسلامی بصدا درآمده است. چنین باد!

اگر لنین در وضعیت انقلابی روسیه بعد از پیروزی در جنگ جهانی اول که به وضعیت کنونی ایران بعد از پیروزی در جنگ سوریه شباهت داشت، توانست انقلاب اکتبر را به پیروزی رساند، به این دلیل بود که حزبی سازمانیافته با تشکیلاتی 20 ساله داشت وگرنه انقلابیون روسیه هم با شورشی کور، به سرنوشت حمام خون کمون پاریس دچار می شدند. آیا دوستان آنارشیستی که امروز برای ایران برنامه پیروز کردن انقلاب پرولتری دارند چنین تشکیلاتی دارند؟ تا آنجا که این قلم می بینم ندارند

دگرگونی، نیل به نان، کار و کرامت انسان مبارزه با فقر، گرانی، بیکاری، تبعیض، فساد و سوءمدیریت در ایران کار ساده و کوچکی نیست. تحمیل رژیم به واگذاری قدرت به اراده و رای مردم باید در نبردی دلاورانه در جبهه ها و سنگرهای گوناگون انجام شود. تنها اتکا به نبرد خیابانی، ساده کردن مسئله و خطرناک است. باید در صدها جبهه و سنگر مدنی، سیاسی، علمی، فرهنگی و روشنگری هم رزمید:

برای رویارویی با دستگاه مغزشویی و دروغ پراکنی رسانه های دیداری، شنیداری و نوشتاری رژیم، باید مقابله به مثل کرد؛ بدین معنی که دقیقن هر آنچه که رژیم از آن دهشت دارد را به خوردشان داد و دقیقن نسبت به آنچه روی خوش نشان می دهند و یا بدان نیازمندند، آنها را از ایشان دریغ کرد.

با وجود پرتوانی و گستردگی خیزش سرنگونی خواه مردم ایران، دستیابی آن به هدف هایش مستلزم عناصر دیگری، افزون بر تظاهرات روزانه و ایستادگی دلیرانه در برابر مزدوران امنیتی و انتظامی رژیم نیز می باشد.... خیزش مردم تنها در صورتی می تواند رژیم تبهکار جمهوری اسلامی را به زیر کشد که دارای سازماندهی و برنامه، هرچند کلی، باشد

، خیابان طی رفراندم ده روز گذشته خود نه تنها به ولایت فقیه، بلکه به کلیت نظام جمهوری اسلامی ایران "نه" گفته است. شعار استراتژیک سیاسی شما در مقابل شعار خیابان چیست؟

از نظر تئوریک قدرت سیاسی بیانگر قدرتی است که از جانب شخص یا گروهی در جامعه اجرا می گردد. مفهوم قدرت مترادف تسلط بر جمعیتی است که در یک قلمرو جغرافیایی زندگی می کند. اشکال قدرت و شیوه اجرایی آن بسیار متنوع است. تجلی بارز قدرت سیاسی در شخصیت رئیس حکومتی مانند امپراتور، رئیس جمهور، پیشوا، ولی فقیه مطلق، منعکس می شود.

حکومت اسلامی دیگر از سایه خودش هم می ترسد و از همینرو در بسیاری از شهرها حکومت نظامی سپاه - بسیج برقرار کرده است. در کنار سیاست سرکوب بیرحمانه جامعه ایرانی که خواهان برکناری حکومت اسلامی هستند، اجراء احکام ناجوانمردانه و ضد انسانی برای به تسلیم واردار کردن انسان های شریف کوتاهی نمی کند. وکیل آزاده، شریف و شجاع میهن مان، محمد نجفی در فیس بوک خود از احکام صادره ناعادلانه علیه انسانهای آگاه و مهربان اندیمشک نوشت:
محکومیت:علی محمد جهانگیری (زندانی دو رژیم)
شاهپور رشنو
اشرف رحیم خانی
علی نجاتی

درخواست مردم ایران از جهان برا ی تغییر رژیم و برقراری آزادی و دمکراسی
ما امضا کنندگان زیر از جامعه جهانی و دولتهای جهان درخواست می کنیم که از مبارزات مردمان ایران برای تغییر رژیم و برقراری دمکراسی و آزادی از طرق زیر پشتیبانی کنند
‫۱. بستن حسابهای بانکی مقامات ایران در کشور های خارجی
‫۲. خودداری از معامله با جهمهوری اسلامی
‫۳. جلو گیری از فروش وسایل سرکوب
‫۴. برقراری تحریم های جدید بر فروش نفت
‫۵. تحریم بانکی و مالی رژیم
‫۶. افشای اموال و حسابهای بانکی مقامات رژیم در خارج

چشمهای تان را باز کنید. امیر ارشد، مصطفی، ریحانه، ندا، سهراب، بهنود، افشین، شهرام، معلم زحمتکش روستایی، فرزاد کمانگر، را ببینید! آنها امروز در خیابان هایند!

حتی اگر در کوتاه مدت نیز این جریان وسیع و گسترده مردمی در سراسر کشور را سرکوب کنید شعله های کینه ای را بر می افروزید که پس از مدتی دوباره به صورت وسیعتر و خشن تری برخواهد خاست. آگاه باشید که در پیش گرفتن سرکوب مهم ترین عامل به خطر افتادن امنیت ملی و به طمع افتادن قدرت های سلطه جوی جهانی و منطقه ای است

آزادی فعالیت احزاب ،آزادی رسانه ها و مطبوعات ،استقلال سندیکاهای غیردولتی و حضور مستقیم کارگران در این گونه سندیکاها ، دعوت از اقتصادانان خبره و دلسوز (فارغ ازاینکه به کدام جریان سیاسی نزدیک است) و درنهایت فراهم کردنِ شرایط برای انتخاباتی آزاد در کشور، روشهایی است که حاکمیت برای تسلی دادن به معترضان و بهبود ساختار کشور توانایی بهره بردن ازآن را دارد.

مزدوران سپاه که به سرکوب مردم معترض کرمانشاه می پردازند، به استفاده از سلاح های جنگی روی آورده اند.

اواخرِ عمرِ هر رژیمِ استبدادی که می‌رسد، یک عده‌ای از اهالیِ رژیم به صرافتِ «اصلاحات» می‌افتند.

رسید روزی که میلیون‌های ایرانی در انتظارش بودند. مردم به ستوه آمده از تنگدستی و ستم دل آن پیدا کردند که بپاخیزیند و درد خود را فریاد زنند. جنبش روز پنجشنبه ۷ دی‌ ماه در مشهد به راه افتاد و بسیار تند به سراسر ایران گسترش یافت.

«آنان که تند تند ترا خاک می‌کنند
آنان که زهرخند به لب دست خویش را
با گوشه‌های پرچم تو پاک می‌کنند
که: دیگر تمام شد،
دنیا به کام شد،
تاریک طالعان تبه کار بی‌دلند
خامان غافلند».
سیاوش کسرایی

این بحث ربطی به این ندارد که کسی هوادار ترامپ است یا نیست، آقای ترامپ یا اوباما یا بوش وقتی رییس جمهور آمریکا هستند حمایتشان از جنبش مردم ایران یعنی حمایت آمریکا که رهبر کشورهای دموکراسی غربی است.
این "جنبشی را که فرسنگها از مدعیان رهبری مردم در اپوزیسیون جلوتر است و هدفش تغییر رژیم است" (2)، اگر راه اندازی نکرده ایم و در برآوردن نیازهای آن کمکی نبوده ایم اقلاً آنرا از حمایت بین المللی با تئوری های قلابی محروم نکنیم که نشان از بیسوادی این مدعیان رهبری سیاسی دارد.

بر خلاف تصور مفسران چپ لیبرال ، نئولیبرالیسم صرفا یک سیاست بد اعمال شده از سوی نخبگان»حریص» نیست. نئولیبرالیسم در حقیقت رد سامانه مند بنیادی نهاد اقتصادی رها از دخالت دولت مستقر شده تقریبا در تمام کشورهای پیشرفته سرمایه داری پس از جنگ دوم جهانی است .

اين قشر فعّال اجتماعی، گرچه فاقد سخنگويان رسمی، نشريات و تشکل، «رهبر» و امکانات مالی است، امّا، به صورت متشکل و پيگير حضور سياسی داشته و همراه با تعميق بحران سياسی رژيم و تحوّلات درونی آن، يقيناً در حال شکل گيری متشکل است.

نه کسی شعار "الله اکبر" می دهد و نه "یا حسین، میرحسین." نمی دانم این دوستان چپ چرا هنوز فکر می کنند با بیان اسلامی دیدگاه های چپ خود، دارند به مردم کمک می کنند.

شوربختانه اخبار نگران کننده ای به گوش می رسد مبنی بر اینکه حکومت و اصلاح طلبان حکومتی بر علمای محترم اهل سنت فشار وارد آورده تا علما در خطبه های نماز جمعه ء فردا (۱۵ دی ماه) و از طریق دیگر تریبون ها معترضین را بعنوان آشوبگر و عوامل بیگانه معرفی کرده تا بهانه ای باشد برای سرکوب هر چه بیشتر مردم معترض بلوچ و اهل سنت در استان و در بقیه نقاط ایران. امیدوارم این نوع سخنان تلخ و دردآور هرگز از زبان علمای ما که باید مدافع حقوق ضایع شده اهل سنت و مردم بلوچ باشند، بیرون نیاید.

فقر و بیکاری و اختلاس ولش کن، احمدی نژاد ایکبیری رو بگیرید
سخنان مهم فرمانده کل سپاه درباره دخالت یک مسئول سابق در اغتشاشات /پایان خط فتنه ۹۶ را اعلام می‌کنم

نشانه‌های خطرناکی که چندروز است در خیابان‌ها ثبت می‌شوند، لابُد بیش از وقایع 88، برای چپ‌ها اغواکننده است، چون این‌بار آنها دیگر حتا نیازی به جفت‌وجور کردنِ حجتی سیاسی یا مفرّی ایدئولوژیک برای توجیه همراهی با جریانی که آن‌زمان کمابیش کل راستِ جهان را زیر پرچم سبز متحد می‌کرد، نمی‌بینند. «محتوای اقتصادی» اِطلاقی به یک اعتراض معمولاً برای سطح بیرونیِ سیاست‌پردازیِ تعرضیِ چپ حکم دلیل کافی را دارد و از این حیث استقبال همه‌جانبه و سراسیمه‌ی نیروهای شهوت‌زده‌ی چپ از این حرکت‌ها قابل پیش‌بینی است …

کار من و امثال من نشان دادن شیوه ی کار سیاسی نیست. کار من و امثال من نوشتن در باره ی مسائل سیاسی است و دعوت به فکر کردن.
اما چه باید کرد در سرزمینی که حکومت اش، مخالف و منتقد سازمان یافته ندارد و صدای اعتراضی اگر بر خیزد از اعماق دل کسانی بر می خیزد که طی چهار دهه ی گذشته و در طول نسل های مختلف جان به لب شده اند و صدای فریاد شان به آسمان بلند شده است؟

پس از سرنگونی شاه، آیت‌الله خمینی تنها در یک مورد موفق شد. او به قوی‌ترین، ثروتمندترین و موفق‌ترین حکومت خاورمیانه چیره شد. رژیمی که او بر خرابه‌های حکومت شاهنشاهی نوین ساخت، حکومتی دینی و عقب‌مانده و با اندیشه‌های اقتصادی چپ‌گرایانه کهنه بود. ایران در نگاه غرب یک نمونه موفق بود که با فاصله زیاد از دیگران پیشی گرفته بود.

دامنه اعتراضات سراسری که هفته گذشته با خواسته‌های اقتصادی در استان خراسان آغاز شد، هر روز گسترش بیشتری پیدا می‌کند. شعارها رادیکال‌تر و گرایش به خشونت در هر دو سوی درگیری آشکارتر می‌شود. شامگاه گذشته، در هفتمین روز اعتراضات سراسری، چندین شهر ایران ناآرام بود. قبل از تاریک شدن هوا، گروه پرشماری از مردم ملایر به خیابان‌ها آمدند و سپس مسجد سلیمان، اهواز، جوق‌آباد، سبزوار و دزفول هم ناآرام شد.

لازم به یادآوری است که بسیاری از بازداشت‌شدگان را دانش‌آموزان و دانشجویان کشور تشکیل می‌دهند. جمهوری اسلامی به تعمد مدت بازداشت آنان را به درازا می‌کشاند تا از حضور ایشان در امتحانات جلوگیری به عمل آورد. مأموران حکومت تصمیم دارند تا با اتخاذ حقه‌هایی از این دست ضمن تنبیه جوانان دانشجو و محصل، همگی را به تمکین از خواست خود مجبور نمایند.

نمایندگی ایران در سازمان ملل در نامه‌ای به آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل و رئیس شورای امنیت به حمایت دولت آمریکا از معترضان ایرانی در تظاهرات سراسری که از هفته گذشته آغاز شده و تاکنون بی‌وقفه ادامه پیدا کرده اعتراض کرد. غلامعلی خوشرو از دبیرکل سازمان ملل خواسته است، نامه اعتراضی جمهوری اسلامی به عنوان «سند شورای امنیت» منتشر شود.

جمهوری اسلامی منحوس تو ای شیخ بار و ثمرش چیست به جز نکبت و ادبار؟ حمهوری حبس و ترور و قتل و شکنجه جمهوری آدمکشی و وحشت و کشتار

از درون جنبش سبز 1388 که هدایت آن در دست باندهای حکومت اسلامی بود، شعاری ساختارشکن زاده شد. آن شعار توسط بخش سکولار دمکرات جنبش و در راستای شکستن ساختار حکومت دینی طرح شده بود و معطوف به برافراشتن پرچمی ملی بود تا طیف سکولار، دمکرات و سوسیال جامعه را در برابر قطب مدافعان حکومت اسلامی، بمیدان جنبش ساختارشکنانه جلب کند. بخشی از حاکمان برای سوار شدن بر موج و بانحراف کشاند اهداف این سیاست، گفتند ما هم مدافع جمهوری ایرانی هستیم و جمهوری ایرانی همان جمهوری اسلامی است. آنها خودشان را به خریت زده تا ...

«رهبری» جنبشهای خود جوش در جوامع تحت سلطه دیکتاتوری، نخست « غیر متمرکز» است و با پیشرفت جنبش و آزاد شدن فضا کم کم حالت « متمرکز» هم به پدیده رهبری افزوده میشود.
رهبری جنبش در مسیر مبارزه ، هنگام خارج شدن نقاط مختلف جامعه از چنگ حکومت شکل میگیرد.بنابرین نباید از بابت ضعف رهبری جنبش نگران بود.
باید هرنقطه ایکه از چنگ رژیم بیرون میاید « حفظ شود» .