جناب ایرانخواه !

اگر ذره ای به روش تحقیق در تاریخ آشنایی داشته باشید ، این احتمالات را هم نباید نادیده بگیرید. در هر صورت شما لینک را بفرستید ، تا ببینیم قضیه از چه قراره.3- اگر بالفرض ادعای شما ثابت بشود که اثبات آن محال است ، باز چیزی از اعتبار روایت کم نمی کند چون این روایت جز روایات متواتر بوده ود در طبری ، بلعمی ، ابن اثیر ، حمزه اصفهانی آمده است. روایت بلعمی : «و به يمن اندر ملكى بود او را آرايش خواندندى از فرزندان يعرب بن قحطان، نامش الحرث بن شدّاد بود. ... و از يمن به كوه طى بيرون آمد و به عراق آمد به ناحيت انبار و موصل، و بر آن حدّها برگذشت و به آذربيجان شد ، و آن زمينها همه به دست تركان اندر بود ، همه از ايشان بستد و ايشان را مقهور كرد و زمين از ايشان پاك كرد و بازگشت‏. »(بلعمی تاریخنامه طبری ، ج 1 ، تصحیح محمد روشن ، چاپ دوم ، تهران ، سروش - البرز.1373، ج1 : 262).5- علاوه بر اینها موارد و روایات زیادی وجود دارد که نگارنده د رمتن مقاله به یکی دو مورد بسنده کرده ، از جمله کتاب دده قورقود
6- منظورتان ا زانبوهی از نام ها چیست ؟ لطفا توضیح بدهید 7- در مورد فردوسی و سعد یو فلان هم ما آذربایجانیها نمی توانیم مثل شما ایشان را پرستش کنیم اینها اگر هم چیزی نوشته یا سروده اند برای شماست. والا مارا چه به شاعر .و نویسنده فارس زبان. ما صاحب فرهنگ ، تمدن ، تاریخ ، زبان و هویت خویش هستیم. ضمنا این آخرین کامنت بنده در مورد قضیه فوق (حادثه رایش بن قیس) بود. بعد از این در این مورد هر چه بنویسید جوابی در یافت نخواهید کرد.