رضا شاه فردی مذهبی و فاناتیک

از متولیان کلید صندوق را می خواهد آنها در جواب می گویند که به قفل دست نزنید امام کورتان می کند کسروی از رضا شاه اجازه می خواهد تا قفل صندوق نذورات را بشکند که رضا شاه وحشت زده خودش را کنار می کشد و کسروی قفل صندوق را می شکند و دستور می دهد که نذورات را به خزانه دولت واریز کنند و با آن پولها به شهر مشهد جاده و راه آهن بکشند تا زوار بدون زحمت بتوانند به زیارت حرم امام رضا شرفیاب شوند، بعد از این ماجرا، رضا شاه منتظر می ماند که کسروی کور و یا لال شود و وقتی می بیند که اتفاقی برای کسروی نیفتاد از آن لظه به بعد و در اثر تعلیمات کسروی بتدریج افکار فاناتیک را کنار می گذارد و بعد دست به کشف حجاب می زند، لازم بیاد آودی است که احمد کسروی در روزهای پایان عمرش به ضرورت اولویت دادن به مسأله ملی ملت ترک آذربایجان پی می برد، که اجل امانش نمی دهد و بدست فدائیان اسلام، افراطیونی شبیه خودش ولی در جبهه مخالف، ترور می شود،
لازم بیاد آوری است که ریل سراسری در ایران توسط مهندسین و کاشناسان انگلیسی طراحی و اجرا گردید چون در آن زمان برای طراحی و محاسبات سازه های نامعین که سهل است برای پل یکدهانه هم هیچ متخصصی در کل ایران نبود،
اگر کمک فکری انگلیس و احمد کسروی نبود رضا خان میر پنج یک مهتری ساده بیش نبود، پدر جد رضا شاه هم نمی فهمید ریل یعنی چه، منتها پانفارسیستها عادت کرده اند که همیشه با ابزار دیگران داماد بشوند و هر چیزخوب و مثبت را به نام خود ثبت کنند،
رضا میر پنج که از دوران جوانی زیر لگد اسبان به مردی خود ساخته و خشن تبدیل شده بود، در پارکینگ اسب انگلیسها و کاراواش هلندیها مشغول شتشو و قشو کشی اسبان آنها بوده است، فردی بی رحم و قصی الفلب بوده و لوچی خاص و حالت همه سو نگری چشم او، که اگر در برابر صد نفر صحبت می کرد همه فکر می کردند به او نگاه می کند و این نوع نگاه مرموز باعث ایجاد رعب و وحشت همه می شد، که بخاطر این خصوصیات چشمی که می توانست رل فردی کاریزماتیک را بازی کند، که مورد توجه انگلیسها واقع گردید و چون قرار بر این بود که قاجاریه را از حکومت خلع کنند، رضا میر پنج بیسواد را برای جایگزینی مناسبتر تشخیص داده شد و او را به سلطنت رساندند، در دوران سلطنت هر روز فردی از سفارت انگلیس برای بازگو کردن تکالیف روزانه رضا شاه به دربار می رفت، می گویند کارمند سفارت هر بار از بوی پهن رضا شاه بد جوری کلافه می شد، تا اینکه یک روز به همراه خود چند شیشه عطر و ادکلن زیر بغل برای او کادو می آورد، رضا شاه به محض استفاده از این ادوکلن ها بی هوش می شود و همه درباریان و خدمه ها با گلاب و عود برای نجات شاه می شتابند که با استشمام گلاب و عود حالش وخیمتر می شود، تا اینکه یکی از همکاران قدیمی شاه که از دوران استطبل همدیگر را می شناختند بداد او می رسد و او سریعا به اسطبل رفته و مقداری پهن اسب با خود می آورد و جلو دماغ رضا شاه می گیرد و در حالیکه چشمان رضا شاه از شوق وشعف بوی پهن بوجد آمده بود، بهوش می آید و از آن تاریخ به بعد انفیه دان رضا شاه را با عصاره پهن اسب پر می کردند تا اگر خدای نکرده همچون اتفاقی دوباره تکرار شود، به موقع برای نجات رضا شاه انفیه دان در دسترسش باشد،