Skip to main content

یوسف عزیز، کابوسی که آرامش را

یوسف عزیز، کابوسی که آرامش را
آ. ائلیار

یوسف عزیز، کابوسی که آرامش را از لاچین ربوده و به دنبال آن وارد روح لاله شده ، کابوسی ست که زندگی را ازسراسر آدا سترده است. در حقیقت کابوسی ست که مانع زندگی در همه جاست. در سرتاسر جامعه ی ما. میکوشم آنرا در پهنه ی گسترده ای نشان دهم. داستان بلند کابوس در همه ی زوایای زندگی این مانع را به تصویر خواهد کشید. از دوستان آذربایجانی خواهش میکنم که در صورت تمایل نظر خود را در مورد نثر ترکی داستان و اشکالات و مثبتهایش برایم بنویسند که بتوانم اصلاحات لازم را در متن ترکی وارد کنم. در شیوه ی نثر ترکی نمیخواهم بدون توجه به نظرات خوانندگان حرکت کنم. امیدوارم جاهای مشکلدار و احیاناً نادرست و غلط را با من در میان بگذارند. به نقد نثر نیاز داریم. هم در نکات منفی و هم مثبت. خلق ادبیات در عین حال که کاری فردیست در همان حال نیز یک کار جمعی ست.

من شیوه ی خود را در کامنت بالا نوشته ام و بر اساس آن نیز می نویسم. دوستانی که پیشنهاد- نظر- شیوه ی بهتری- دارند می توانند مطرح کنند. که مورد توجه و استفاده قرار گیرد. میخواهم شیوه ی نوشتن نثر ترکی در این داستان با توجه به نظر دیگران پیش برود.* حاکمان دیکتاتور و کابوس ساز را باید در عرصه ادبیات نیز به زانو در آورد. و هدف نوشته هم همین است. داستان وجود زائد و چهره ی زشت و غیر انسانی این حاکمان کابوس ساز و کابوس گون را نشان داده -و برای آینده - به آن سندیت می بخشد.* خوانندکان می توانند خود داستان را نیز نقد کنند. و حتی از چیزها و موضوعاتی که لازم میدانند و یا دوست دارند در داستان بیاید حرف بزنند و پیشنهاد کنند. تا حدی که در چهار چوبه داستان جابگیرد میکوشم آنها را نیز در متن بنویسم. از توجه شما ممنونم.