آقای دنیز ایشچی، از اینکه

حتی تحمل "آزادی عقیدهء" شما را هم که در منشور جهانی قید است، نخواهند کرد و شما از نشر در صفحات آنان محروم خواهید شد. اساسا اگر شما بخواهید تابوی واژه "فارس" و یا فارسی" را بشکنید و از کلمات ترکیبی فارسی استفاده کنید و به سه کاتاگوری مهم "دولت فارسی" (مقصود دولت کنونی و گذشته ایران است)، "نخبگان سیاسی فارس" (مقصود سازمانها، احزاب و شخصیتهای مطرح در جنبش سیاسی جامعه فارس است) و "خلق یا ملت فارس" (که گروه وسیع انسانی است که در مناطق مرکزی و جنوب تا شمال شرق ایران زندگی میکنند، را شامل میشود) را در نوشته هایتان استفاده کنید، برای آنان غیرقابل فهم است. این مفاهیم در ادبیات سیاسی فارسی تابو است. دین و مذهب ان فرهنگ سیاسی اجازه استفاده از این مفاهیم روشن و واقعی را نمیدهد. این مفاهیم در مورد تمامی ملتهای دیگر شامل است. مثلا در ترکیه نیز "دولت ترکی" که دولت ترکیه است، نخبگان ترک و خلق یا ملت ترک نیز به همین میزان و در همین کاتاگوری قابل شناسایی است. اما با این وجود شما حق ندارد از کلمات ترکیبی که در آنها از واژه "فارس یا فارسی" استفاده شده است در نوشته خود بهره بجویید. چرا؟ برای اینکه شما با این تابوشکنی، نظم استعماری موجود را به چالش میگیرید! برای اینکه با استفاده از این مفاهیم تفکر ارتجاعی برتربینی را به چالش میگیرید. برای اینکه ارتجاع ظاهرا نهان نهفته در ترکیب دولت و نخبگان فارس را افشاء میکنید. به بیان دیگر هم دولت فارسی و هم نخبگان فارس هم داستان هستند که برای استمرار دولت استعماری در ایران خلق و یا ملت فارس را از این اگاهی محروم کنند، تا بتوانند به موقع لازم از میان جوانان خلق فارس برای خودشان نیرو جذب کنند و دقیقا به مانند یوگسلاوی در ایران به آدمکشی و جنایت علیه بشریت دست بیازند. اینها که میگویم شوخی نیست. مسائل بسیار حیاتی و جدی در جامعه ایران است. من همیشه از شما خواهش کرده ام که شما قبل از هر چیز تابوهای موجود در ادبیات سیاسی فارسی را بشکنید تا این ادبیات را دمکراتیزه کنید. تا این ادبیات دمکراتیزه نشوند، و زبان دمکراتیک نهادینه نشود و تا زمانیکه تابوها از میان برداشته نشود و تا زمانیکه شما دیگر با ملاحظه های آنچنانی مطلب ننویسید، آنگاه پنجره ایی برای گفتگو، زمینی برای دیالوگ و راهی برای گام برداشتن باز شده است. به شما اطمینان میدهم که گسترش فکر ناسیونالیسم افراطی در آذربایجان ارتباط مستقیمی با تعرض، تبعیض و تحقیر ناسیونالیسم فارسی در ایران دارد. یعنی به مراتبی که ناسیونالیسم افراطی حاکم ضعیف تر عمل کند، به همان اندازه ناسیونالیسم افراطی ملتهای غیرفارس ضعیف تر پیش خواهند رفت. مسئله اصلی ناسیونالیسم افراطی حاکم است که حتی در میان دوستان سوسیالیست و دمکرات فارس شما نیز لانه کرده است. گام اول بایستی چالش این تفکر در میان نخبگان فارس باشد. اگر این گام موثر عمل کند، شرایط اتحاد عمل میان جنبش های سیاسی موجود در ایران فراهمتر خواهد شد و به همان میزان عمر جمهوری اسلامی نیز میتواند کوتاهتر شود.