توجه شود «خون بیشر» برای
آ. ائلیار
توجه شود «خون بیشر» برای اسلام سیاسی به تأیید خمینی «نعمت» است. که در سخن او «جنگ نعمت است» تبلور یافته. همینطور در اسلام سیاسی رهبری مجاهدین بعد از 57، یا در اسلام سیاسی حزب الله لبنان و فلسطین و غیره. این شیوه ی اسلام سیاسی را من «تغذیه از خون» نامیده ام. در اسطوره سازی حسین و میدان کربلا هم خود را نشان میدهد. کشتار در مصر دو طرفه است : رهبران اخوان سیاست بیشتر کردن کشته ها را دنبال میکنند. و از اینرو مردم نا آگاه را فدای خواسته های حکمرانی خود میکنند. از طرف دیگر ارتش و لیبرالها برای حکمرانی خود از کشتار باکی ندارند. در این میان بر تعداد کشته ها توسط دو طرف افزوده میشود. سوء استفاده از جان مردم خرافی و به مرگ فرستادن آنها هیچ فرقی با کشتن آنها ندارد و هر دو طرف قاتل اند. که عمل هر دو محکوم است.
از سوی دیگر رژیم اخوان توسط دموکراسی مستقیم مشروعیت خود را با بیرون ریختن مردم بعد از تجربه حکومت آنها- از دست داد. در این میان سازمان یافته ترین بخش سیاسی جامعه «ارتش و لیبرالها» قدرت را بدست گرفتند. یعنی از مردم مخالف حکومت اسلام سیاسی ربودند. بدیهی ست که بعد از اخوانیها نوبت خود نیروهای دیگر است که سرکوب شوند. حلقه افتاده و گم شده که مشکل میافریند، ضعف قدرت نیروی سوم است. همیشه فاجعه بخاطر ضعف قدرت نیروی مترقی آفریده شده است. در ایران 57 چنین بود -در مصر چنین است- در آینده ی ایران نیز اگر این ضعف برطرف نشود چنین خواهد شد.