محتوایِ این مقاله سطحی و

و در راستای دیدگاه اصلاح طلبی حکومتی و دینی امروز هم حسن روحانی را همان "ادوارد برناشتاین" با تز رفرمیسم در مارکسیسم بخورد مردم میدهند و حکومت عدالت اسلامی حسن روحانی را همان "مسیر اصلاح نظام سرمایه داری با در نظر گرفتن عدالت اجتماعی "ادوارد برنشتاین" تشبیه میکنند تا روپوشی بر اشتباهات تاریخی خود بگذارند و در گذز تاریخ کُنجی را برای خود خود دست و پا کند. ● ادوارد برنشتاین را در مقابل رُزا لوکزامبورگ و کائو تسکی را در مقابل لنین میگذارند. و اِوُلوتسیون بله و روُلوتسیون را هر گز نمی پذیرند. نگاه و عملکردِ سازمان فدائیان اکثریت و حزب توده یک غدهءِ سرطانی برای بهداشت و سلامت جامعهء ایرانی و سدی بزرگ در روند جایگزینی دمکراسی است که بدون گذار از آنها رهایی از دست دیکتاتور دینی امکان پذیر نیست ● هنر چنین طبقه و افرادی مانند نویسندهء این مقاله فقط موج آفرینی هیچ و پوچ و ایجاد هیاهوی بیجا بسود نظام اسلامی و تبدیل کردن مسائل جانبی به مسائل عمده و به انحراف کشاندن افکار عمومی و تداوم و تحکیم و توجیح رفتار سیاسی حکومت اسلامی است. ● نویسندهءِ این مقاله و نمایندگان نظام جمهوری اسلامی که در نشست ژنو شرکت داشتند، همسو و هم نظر دلایل شکست در ژنو را کشور فرانسه میدانند. ● عامل همهء مشکلات و عوامل شکست ها خود نظام اسلامی است، نه غرب است و نه شرق، نه جنوب است و نه شمال، نه اسرائیل است و نه فرانسه , و نه بحران اقتصادی این و آن میباشد. افکار و قلم نویسندهء این مقاله خود در شکست ها و سر خوردگی های 35 ساله سهیم و شریک است.