Skip to main content

‫جناب درسادر

‫جناب درسادر
Anonymous

‫جناب درسادر
‫شما با باریک بینی و دل پاک و حسن نیت مسایل را مطرح کرده آید. بگذارید من چند مساله را توضیح دهم:
‫یک، ایران همیشه یک مملکت چند ملیتی، چند زبانی، چند نژادی و چند فرهنگی بوده است. این تکثر ، تفاوتهای فراوانی را ایجاد کرده که اکنون بخشی از موجودیت ایران است. رژیم ها هم کوشش کرده اند که با ایجاد تبعیض مردم را از هم دور نگهدارند. بومیگرایی بخشا نتیجه ملیگرایی تبعیض گراست. ملیگرایی بر اساس زبان فارسی و تشیع بنیاد شده که بطور طبیعی تمام امکانات مملکت را در اختیار شیعه و فارس زبان قرار داده است. انحصار قدرت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در دست این گروه جدایی ها را ایجاد و تقویت نموده است.
‫۲. و اما در مورد مهاجرت.

۲. و اما در مورد مهاجرت.
‫هماکنون عده ای میخواهند مهاجرت کنند که مقامای خراسانی جلو انها را میگیرند و نمی گزارند که سیستانی ها وارد خراسان شده و در آنجا زندگی کنند. این مساله در رسانها بمدت کوتاهی انعکاس یافت و سپس مشمول سانسو قرار گرفت.
‫چندی پیش یک گروه کوچک بلوچ به کرج مهاجرت کردند که شهردار کرج رسما خواهان برگشت انها گردید.
‫۳. هویت بومی و یا استانی مساوی موجودیت انسان در تمام جهان است. نمونه آن تعصب های استانی در المان و برتانیای کبیر و جاهای دیگر بخوبی دیده میشود. انسانها میخواهند با کسانی زندگی کنند که زبان و فرهنگ انها را درک میکنند و به آن احترام میگذارند . در ایران ، این هویت ها ماهیت هستی انگاران پیدا کرده و شدیدا مورد حمله قرار دارد و بهمین دلیل، اقوام و ملیت های ایرانی برای بقای خود تلاش میکند. اگر حمله نمیشد، ضرورتی برای دفاع نمیبود.
‫و آخرین نقطه این است که رژیم خودش تصمیم میگیرد که بلوچ ها را چگونه تعریف کند. در واقعه من فقط از ا فراد غیر بلوچ میشنوم که بلوچ ها تجزیه طلب هستند. رژیم و حامیان آن این اتهامات بی اساس را سر زبانها می اندازند تا سرکوب وکشتار را توجیه نمایند و انهایی که از تبعیض سود میبرند، از اتهامات رژیم استقبال میکنند و انها را به عنوان واقعیت همه جا پخش میکنند.