شاید از نظر شما کم سواد باشم

توکوچه های حال ایران نه استاد دانشگاه توکوچه پس کوچه تاریخ درگیر خون ونژاد این مردم دوست دارم جای اون پیرمرد بازاری کم سوادی که میشناسم باشم همون که 16 مدرسه رو تو شهرهای مختلف کشورم ساخته نه درگیر اینکه پاسارگارد رو کی ساخته دوست دارم جای اون مردی باشم که تو بازنشستگیش میگفت کارمندم اما خوشحالم که با مدیرت صنعتی ام 20 کارخانه رو از ورشکستگی تودوره خدمتم نجات دادم دوست دارم عامی باشم باشادی مردم بخندم نه اینکه باسواد باشم وخارج از کشور ازتحریم اونا استقبال کنم دوست دارم دوست دارم مثل اکثر مردم کشورم عامی باشم وتوجنگ کنار اونا بجنگم نه استاد فلسفه باشم وکنار صدام بجنگم من برای دوست داشتن کشورم مردمش حتی تاریخش هویتش نیازی به کتابهای عجیب وغریب ومتفاوت ومتضاد ندارم من بین مردم با اونا کنارشون زندگی میکنم دوست دارم جای مسوول پرورشگاه باشم اخه خودش وسه دخترش هم کنار بچه ها زندگی میکنند سرسفره هرگز از هم نپرسدیم بازمانده کدوم زلزله یا کدوم فقری سرسفره بی هیچ نسبت خونی یادگرفتیم همه هم رو خواهربرادر بدونیم نمیدونیم کدوم ترک یا لر یا عرب یا فارس هستیم فقط میدونیم ایرانی هستیم ببخشید ما نمیدونیم حتی گاهی پدرومادرهامون کی بودند پس اگه معنی دقیق ایران رو یا کوروش یا قومیت رو درحد شما دانشمندان نمیدونیم متاسفم اما صادقانه بگم من مهربونی محبت امید واتحاد رو که از هموطنانم که هرگز نذاشتند سفره مون خالی بمونه دیدم یک هزارمش رو تو دانشمندان این سایت ندیدم لحن من عامی بازاری اره اما این لحن رو از همون ادم مهربونایی یاد گرفتم که تنهایی ام رو پر کردند اونا ایرانی بودند ولحن شون همین بود اگه توهین شده به خوانندگان سایت متاسفم اما بگم من حتی نمیدونم اسمم رو کی انتخاب کرده فقط یک روز از پرستار بخشم پرسیدم گفت مهم نیست کی بوده فکر کن چرا انتخاب کرده چی میخواسته بهت بگه من یاد گرفتم دنبال اشتراکتم با دیگران باشم چون مجبور بودم توجمع زندگی کنم پس خیلی تفاوت ریش داشتن ونداشتن رو نمی فهمم وقتی حاصل هردوش یک طرز رفتار وفکر من فقط اون فکر رو میبینم من تحلیل گر نیستم یعنی راستش تحلیل گر سیاسی نیستم من تحلیل گر بازار بورس ایرانم تو ایران زندگی میکنم کارم راز یک هموطن مهربون که مجانی بهمون کمک میکرد یاد گرفتم بهم اموزش داد ویک سرمایه مختصر برای شروع من کارم رو وامدار مهربونی مردم هستم نه دولت نه پدرومادر ونه اجدادم پس فقط الان همین مردم رو میبینم من ازشون یاد گرفتم عاشق ایران بودن یعنی عاشق خدمت به مردمی که نیاز به مهربونی وکمکم دارند نه فلسفه بافی وخارج نشینی ودر پی تعویض حکومت که من تفاوت چندانی توحکومتها نمی بینم اگه من وتو ما هم رو تحقیر کنیم هرحکومت برامده ازما چه باریش چه بی ریش ماروتحقیر میکنه اگه من وتو وما مرزترک فارس و..بذاریم هرحاکم برامده ازما رو مرزبندی میکنه حاکمان برایند فرهنگ همون کشور تو همان زمان هستند وبس نه از کره ماه اومدند نه ازمریخ زاده وپرورش یافته همین جامعه است چه شکنجه گر چه زندانی وخوشحالم که زاده ایرانم وبزرگ شده پرورشگاه رها از درگیری قومی بزرگ شده تومحبت ومهر وکمک هموطنانی که دوست داشتن وامید رو بهم یاد دادند وتلاش وکار به جای غر زدن وانتظار از دولت وبیگانه یادگرفتم کشورم با دست من ساخته میشه نه سیاستمدارها ونه درکمال شرمندگی اپوزیسیون یا دانشمندان علم تاریخ وزبان شناسی وباستان شناسی ونه بیگانگان چه غرب چه عرب چه روس چه چین چه امریکا یادگرفتم درد من بود ونبود چادر برسرم نیست درد من انجاست که درد عقب ماندگی علمی و..رابخواهم به گردن چادر بیاندازم دردم انجاست که ازادی اندیشه ام رو به ازادی یا عدم ازادی روابط جنسی ومشروب و..تنزل دهم اما بازهم این نظر یک دختر عامی بزرگ شده در پرورشگاه فارغ التحصیل مقطع کارشناسی روانشناسی تحلیگرفعال بورس ونه عالم