حرف حساب جواب ندارد.حق با

و نابخشودنی است. این حرف خواجه هنوز اهمیت دارد که گفته بود استبداد بهتر از هرج و مرج است. ما هیچ شناختی جز باور ساده دلانه به اسلام و تشیع نداشتیم و این خود برای تعغیر نظام کافی نبود.ما اساسن هیچ تصوری از قدرت گرفتن و خود قدرت نداشتیم .ما نمیدانستیم که ابزاری بنام دین چه جهنمی د ردرون خود دارد.فقط یک دینی میتواند فرزند خود را بالای دار بفرستد. ویا ان اخوندی که درشیراز دو فرزندش را اعدام کرد.بسیار ساده دلانه بود افرادی با دیدن زندان های زمان شاه و حتا رضا شاه با دیدن شرائط زندگی در روسیه و اروپا به همین ساده گی فکر میکردند سوسیالیسم را به کشور ی که خرافات دینی انرا نابود کرده است میتوان هدیه کرد.تصور نشود که د راینجا میخواهم شمات کنم خیر بلکه تاسف از اینکه بهترین انساهای ایرانی را قربانی کردیم و هنوز هم این انسانهای فداکا ر را در راه کسب قدرت در عراق و دیگر نقاط قربانی میکنیم. ما اساسن بخاطر قدرت مخوف دین انساهائی دینی و خرافی هستیم و عشق به ایران و ازادی و پیشرفت را در گرو احقاق ایمان دینی خود ویا عقیده سیاسی خود میدانیم.دزدی های ملیاردی سران نظام و دست گدائی مخالفان نظام بسوی قدرت های خارجی هر دو دو روی یک سکه اند.انچه در این میان از بین رفته حق مردم ایران و غارتی تاریخی که صورت گرفته است. هنوز مخالفان نظام توانائی دور هم نشستن و برنامه ای مشترک تدوین کردن را ندارند و پرسش این جاست که پس از رفتن نظام با ایران و ایرانی چه خواهند کرد؟
ایا میخواهیم ایران میدان تاخت و وتاز گروهای مخالف شود و شرائطی مانند کشور های همسایه بوجود اید؟

به خطا تصور نشود که دفاع از نظام بی اخلاق و ویرانگر اسلامی است خیر انتقاد به استبداد خودی و بی برنامگی است.