Skip to main content

آقای تبریزی، ممنون از نظر شما

آقای تبریزی، ممنون از نظر شما
آ. ائلیار

آقای تبریزی، ممنون از نظر شما. خانم simin sabri گرامی ضمن تشکر از توجه و نظرتان، میافزایم: در زمان رویداد 21 آذر، آذربایجان به مانند آینه ای «درد عمومی ایران» را در طول یکسال منعکس کرد و فریاد زد. اما کمتر گوش شنوایی بود. این درد عبارت بود از « موجودیت تبعیض همه جانبه، عدم دموکراسی ، عدم عدالت اجتماعی، عدم اختیارات اداره ی امور خود» . اکنون هم آذربایجان چون گذشته، درد و زخم خود را نشان میدهد؛ این درد که آذربایجان دارد « درد همه ی ایران» است. روی سخنم به ویژه آن بخش از جامعه ی فارسی زبان است که « درد آذربایجان» را بیرون از « درد عمومی» و خود میداند. و چه بسا، علیه رفع آن موضع میگیرد. ضرورت زمانه است که در آغاز قرن 21 این بخش نیز « خرد » خود را بکار اندازد و بداند که « اهداف آذربایجان»، سعادت آذربایجان، سعادت «عمومی ایران» است. یعنی آذربایجان درد همه ایران را فریاد میزند.

و منعکس میکند. پیروزی آذربایجان، پیروزی خود آنها در جهت رهایی از « دیکتاتوری، اعمال تبعیض، جدایی دین و دولت» و برقراری دموکراسی و عدالت اجتماعی در همه جای ایران است. در جهان در هم تنیده و دهکده مانند « سعادت و آزادی» هر مردم و انسانی بخشی از سعادت ماست. همینطور مبارزه اش در این راستا بخشی از مبارزه ی بشریت است. در مورد شخصیت پیشه وری، باید قید کنم که « کسی او را بت و قدیس» نمیداند. او انسان مبارزی بود با همه قوت و ضعفهایش. اما شخصیت هر مبارزی را در ارتباط با « اندیشه ها، اعمال، خدمات، و استعداد و کاردانی ، و دشمنانش» می سنجند. پیشه وری در رابطه با این معیار هاست که شخصیت بزرگی بود. برای بزرگی او همین بس که در یک طرف مبارزه « شاه و ارتش و مالکان و سرمایه داران- و در طرف دیگر میلیونها ستمکش و تبعیض دیده و پیشه وری» ایستاده بود.