وای خدا مرگم بِدِه :)))

نیاز به توافق جمع داره توافق جمع هم محالِ ممکنه که مجموعه‌ای از برداشت‌های درست و نادرستِ اعضا نباشه، این میانگین از ارزشِ معناییِ خردِ خواهد کاست مثل اینکه شما میانگینِ نمراتِ کلاسهای مختلف رو نشانۀ خردِ اجماعِ دانش آموزان بدونید! ولی سکتۀ کار اینجاست که خردِ واقعی در نمرۀ کامل و مطلق گرفتن اعتبار پیدا می‌کنه و هوشِ دانش‌آموزی که نمرۀ کامل رو گرفته با میانگینِ هوشِ جمع برابری نمیکنه. بجای خردِ جمعی با اون مفهومی که از "خرد" در ادبیاتِ ما جاری‌ست بهتره بگیم "برآیندِ نظرات" که این نظرات و درصدِ آگاهی‌ها میتونه نوسان داشته باشه، ولی خرد اون مفهومی نیست که تن به نوسان بِدِه چراکه خرد بالاترین درجه از آگاهی‌ست. باز هم ممنونم از زحمتی که کشیدید. در ضمن هر سیستمی که به استقلال و استعدادِ بشر احترام میذاره قابل احترامه از این لحاظ با اصلِ آتونومی همیشه موافق بودم و خواهم بود ولی بحث بر سر اینه که شما "حافظۀ کودکی" رو فقط به زبان‌های گفتاری تخصیص بِدید یا در این مورد هم تناسب رو باید رعایت کرد و تمرکز رو بر ضرورت‌ها ضمن درکِ استعدادها گذاشت. بانوی گرانقدر ماریا مونته‌سوری که همیشه برام قابل احترام بودند ولی مدرسه‌ای با نام ایشون اونم در هندوستان برام جالب بود امیدوارم دیدگاه‌ها و آموزه‌های مونته‌سوری در این مدرسه شریان داشته باشه و منش و شیوۀ آموزشیِ ایشون بیش از اینها در دنیا شناخته بشه. سعی میکنم نمونه‌ای از این کتابهایی رو که راهنمایی کردید پیدا کنم تا ببینم این هندی‌ها مثلِ برنج و گوشت‌ و آخوند و آئین‌ها وُ موجوادتِ بُنجلی که بهمون انداختن یه وقت اینجا هم قورباغه جای فولوکس توُ پاچَمون نکنن! شما هم که ماشاعـــَــلاه با این همه زبان‌ ببخشید زبان‌دانی و هنر که دارید چه رونقی به بازارشون که ندهید :)))