Skip to main content

«نوشتاری را که من به نام:

«نوشتاری را که من به نام:
Anonymous

«نوشتاری را که من به نام: "چگونگی پیدایش ناسیونالیسم ... درباره زبان‌شناسی و زبان‌آموزی و یا آموزش و پرورش کودکان و چنین چیزهائی نبود»/// آقای تبریزی بابا ما که نمی‌خواستیم راجع به آموزش و پرورش و زبانُ اینا صحبت کنیم یَک دفعه از خود بیخود گشتیدیم به خود که آمدیم نفهمیدیم اصلا چه آمد بر ما! هرچیه تقصیرِ رزا بود، اون منو تحریک کرد کلاً کارش اینه(زبان‌شناسی اونم چندزبانی!)، من که دستِ خودم نبود شما که دستِ خودتون بود چرا توُ دامـِـش افتادین؟! « اما اکنون که سخن از زبان پیش آمده است خواهشمندم..»./ رُزا دنیایی از تجربه و حرفهای ناگفته وُ کاربردی در سینه داره و از سرِ مهر و لطفی که به هموطناش داره ساعتها وقت میذاره تا شاید بتونه یه گوشۀ کار رو در این آشفته‌بازار بگیره و کمکی کرده باشه ، من و شما هم به سهمِ خودمون درگیریم. نظرات کارشناسی و اندیشه‌های رُزاها سوایِ

سوای از اَهَم و اوهوم کردنهای سیاست‌پیشِگان، باید همیشه روشن بمونه. /// ولی به نظرِ من تمامِ پرسش‌های تکاندهنده‌ای که در ادامه مطرح کردید رو باید طلا گرفت و روُش فکر کرد. جداً چه اولَویت‌هایی در شرایط دهشتناکِ کنونی لازمه که در برنامه‌های فعالین سیاسی و روُی میزِ کارشون باشه؟ مرز، زبان، پرچم، نژاد، ملیّت، قومیّت، حزب، دسته، رهبریت، سبز، بنفش، شورابازی.. یــا بالا بردنِ ارزشِ جانِ خودِمون(هم‌تن-هم‌بند) و نجات از دستِ این گرگ‌ها وُ گروگان‌گیرها؟!