دوست گرامی، ایرانخواه، واژه

.......... هم نیست که اگر استادی در گفتار و نوشتاری دچار نادرست گوئی و نادرست نویسی شد ما برای استاد بودن چنین کسی ناچار از پذیرش آن نادرستی باشیم، برای نمونه زنده یاد احمد کسروی تبریزی با آن که دانشمند بزرگی بود اما نوشته هائی دارد که تهی از کاستی نیستند و نیاز به ویرایش دارند و استادان دیگر نیز شاید نسک ها و نوشتارهائی داشته باشند که نیاز به ویرایش داشته باشند و ویراستن نوشته های این استادان و دانشمندان برابر با کاستن از ارج کارهای آنان نیست. **** چم واژه "پیرامون" در زبان پارسی "گرداگرد" است و کاربرد آن به جای "درباره" نادرست است، برای نمونه چم وچک: "گرداگرد گلی زیبا به نام پریوش محمودی که در زندان های رژیم آخوندی پرپر شد" آیا برابر است با چم وچک: "درباره گلی زیبا به نام پریوش محمودی که در زندان های رژیم آخوندی پرپر شد" روشن است که نه! پس اگر ما "پیرامون" را به جای "درباره" و یا "برای" بنویسیم وچکی بی چم و نادرست ساخته خواهد شد! "در پیرامون فرزندت همه چیز را گفتم" برابر است با "در گرداگرد فرزندت همه چیز را گفتم" و یا "فرزند تو در جائی ایستاده بود و من در گرداگرد او هنگام گردیدن در گرداگردش همه چیز را گفتم!" نه این که "درباره فرزندت همه چیز را گفتم" و یا "در پیرامون کارگران هر کاری کرده ایم" برابر با آن است که "هنگامی که کارگران در جائی ایستاده بودند و ما در گرداگرد آنها می گشتیم هر کاری کرده ایم!" نه این که "برای کارگران و یا درباره کارگران هر کاری کرده ایم" ***** سخن درباره نادرست نویسی در زبان پارسی فراوان است و نمونه ای از آنها را که در جهان سیاست بسیار دردسرساز است می توانید در این لینک ببینید http://iranglobal.info/node/17981 نوشته های موتور جستجوی اینترنتی گوگل نیز سروش ایزدی نیستند و نمی توان گفت که چون فلان نوشته در گوگل نوشته شده است باید بی چون و چرا آن را پذیرفت! ********** دوست گرامی، شما اگر بخواهید با کسانی که مغزشان در زمان برده داری یخ زده است تا دویست میلیون سال دیگر نیز گفتگو کنید به جائی نخواهید رسید و نیازی به چندباره گوئی در این باره ها نیست و برای شناختن چنین کسانی به این لینک نگاه کنید http://www.iranglobal.info/node/27006 ***** دوست گرامی، پوپولیسم برابر است با دنباله روی از مردم کوچه و خیابان به جای راهنمائی مردم و پوپولیسم به جز سیاست در هر زمینه ای می تواند دیده شود، پوپولیسم این است که اگر انبوهی از مردم مانند صدهزار تن یا چند میلیون تن سخنی را گفتند و یا به باورداشتی باورمند بودند باید با دنباله روی از مردم کوچه و خیابان همان سخن و همان باورداشت را چه درست و چه نادرست پذیرفت و به جز جهان سیاست در هر باره ای می توان دیدگاه های پوپولیستی را یافت!