Skip to main content

مسئول محترم کامنتهای سایت

مسئول محترم کامنتهای سایت
Anonymous

مسئول محترم کامنتهای سایت ایران‌گلوبال(ک. ت)، خسته نباشید! خسته نباشید. آره، چی؟! "خســـــــــــــــــته نباشید". این حداقل کاری‌ست که از دستِ کامنت‌گذاران و حتی اندیشمندانُ نویسندگانِ بزرگوار بر می‌آد. به هر حال شما سالهاست عمر و زندگیتون رو عاشقونه صرف رسوندنِ صدای ما هموطنان به همدیگه کردین و در این مسیر هم همچنان پُر انرژی مشغول کارید. با تمامِ کاستی‌ها و کمبودِ آفتابه‌لگن ولی سفرۀ شما شامُ ناهار و خوراک‌های جداً خوشمزه‌ای داره(دقیقاً برعکس اون آفتابه‌ترین!). باور کنید سعی میکنم کمتر وسوسه بشم اینجا سرَک بکشم تا از فرط گشنگی مجبور نشم با کامنتهایی گاهاً طولانی به دست‌پختِ این آشپزهای کاردرستِ‌تون ناخونک بزنم، ولی مگه راحته؟! درسا هم به دردِ من دچاره! آقای تبریزی که جاش بالای سرِ ماست خیلی ماست دوست داره با تمامِ بزرگی‌ش حواسش همش پرتِ پیالۀ ماسته(واژه‌بازی) من که

من که عاشقِ دست‌پُختِ این سرآشپزِ حرفه‌ای(تبریزی) هستم ولی چه کنیم که جدیداً سرگرمِ ماست! دوستان ترک و آذری هم که خُب خدای آشپزی هستند فقط نباید خیلی آشپزیت رو به رُخشون بکشی که کوفته میشی اونام که متخصص کوفته! منم که از همه زرنگ‌تر فقط میخورمُ اُرد میدهم و ... آروغُ(خودم نقطه گذاشتم!) همین الآن هم میخوام برَم دستشویی(جیم شَم) که یه نفر دیگه پول میزُ حساب کنه :))) راستی در موردِ این کامنتها که ورچسبِ غیربهداشتی‎ بهشون میخوره، گفتید: «اداره بهداشت یقه منو می‎گیره و دکونم تعطیل میشه.» حالا نمیشه بگین این مامورینِ نازک‌نارنجیِ ادارۀ بهداشت کجا لونه کردن تا یه دستی به سرُ تَـهِـشون بکشیم اینقدَر به شما گیر ندَن؟! این "تیزی" اگه به‌دردِ الآن نخوره که لیاقتِ هویچ رو هم نداره! خلاصه ببخشید باز پُر حرفی کردیم منُ درسا وُ اینا(اونا وُ بعضیا)خیلی شکمو هستیم کاریش هم نمیشه کرد(یعنی نافُرم قــَـحطیه!). در انتها ما نیز این قانون رو که خودتون تصویب کردید: «خواهش می کنیم بدون نام بردن از اشخاص حقیقی و حقوقی در کمال امنیت برای خود و دیگران فضایی ایجاد نمائید که بدور از توهین و اتهام و جوسازی و مسموم کردن محیط تبادل نظر باشد.» بله ما نیز رعایت کردیم و مثل شما از اسامی حقیقی و حقوقیِ "درسا" و استادِ متواضع و خاکیمون آقای "تبریزی" نام بُــردیم!(اینم بین خودمون باشه یکی از بچه‌محلامون اسم پسرشُ گذاشته «ایمیل» میگه از "پیام" که باکلاس‌تره! یه‌وختی آقای تبریزی نفهمه با همچنین آدمایی نشستُ برخاست دارم‌ها، از اونجا(!) آویزونم میکنه جونِ شاخ!) . سربلند که هستید پیروز و پایدار باشید. (اینبار سیبیلِ مامورِ بهداشت رو خودم چرب میکنم، نُخطه نندازین یه‌موقع! ).