گفتید "در برنامه ی افزایش جمعیت، آنچه نادیده گرفته شده، تبعات این برنامه بر زندگی و سلامت زنان است." این فرمایش شما مثل "میگویم بدوش میگویی نر است" را به یاد میآورد.
مگر سلامت و زندگی و خواست زن در پش رئیس خانواده(!!) اهمیتی هم دارد؟ مگر همه ندیدیم آن تابلوی رسوایی ساز "با یک گل بهار نمیشه" را که در و دیوار شهر را با آن آلودند؟! در آن تابلو شما اثری از یک زن دیدید؟! که به هرحال اگر بیشترین فشار بر دوش او نباشد، یکی از دو سامان دهنده ی خانواده است. نه انگار که زنی هزاران بار جان کند تا جنینی پرورده شد و صدهزاربار جان کند تا زایید و ...
آنچه در درک جنابان می گنجد، تنها خواست مرد است و اینکه او به گشت و گذارش برسد، چون مرد است، و زن هم معلوم است باید در پستوی خانه نهان ماند و اسباب سرزندگی و نشاط مرد و گستراندن دایره ی نفوس را تحقق بخشد!! پس حرف از تبعات قانون بد بر سلامتی زن معنی دارد؟