Skip to main content

عالی بود افرین . من گاهی

عالی بود افرین . من گاهی
Anonymous

عالی بود افرین . من گاهی وقتها فکر میکنم که اگر در ایران ازادی های سیاسی مانند ازادی احزاب و نشریات داده میشد ما راستی چه میتوانستیم بنویسیم . مرگ برشاه /.مرگ برامپریالیسم / ازاید خلقهای در بند و و و.
مانند سالهای 20 تا 32 که همه سازمانها و احزاب ازادی داشتند .سازمانهای ما / پدران ما از درون ازادی سالهای 20 تا 32 چه در اوردند؟ در کشور مشروطه و اشغال شده از سوی دول بیگانه .فقر بدبختی و نابسامانی اجتماعی در همه جا راستی باید چه تدبیری میکردند؟ ایا شعار سرنگونی نظام پادشاهی در انزمان کار ی بخردانه بود ؟
اکنون که ما در برون مرز ازادی داریم چه برنامه ای داریم ؟ نظام سابق و کنونی بد بودند و هستند ولی برنامه مخالفان چیست؟
نگاهی به برنامه سازمانهای شناخته شده نشان میدهد انها برای ما جز جهنم برنامه ای ندارند

از سازمان مجاهدین اغاز کنیم .برنامه این سازمان همان الگوی پاده گان اشرف در سر تاسر ایران است.
سازمان مجاهدین بیش از نظام سابق و حتا قاجار ها دست به ادم گشی و اخته کردن مخالفان زده است.
اسلام الگوی ارمانی این گروه است ونه میهن پرستی و ملی گرائی .

حزب توده با دادن قربانیان بسیار و بسر امدن دوران سوسیالیسم در شرق هنوز در توهم پیروزی پرولتاریاست.

حزب دمکرات کردستان از اغا زتا کنون هدفی جز منافع فقط مردم کورد و جدائی ویا خود مختاری با زیربنای فکری سوسیالیسم روسی نداشت.

فدائیان اگثریت جریانی مسلحانه با عمری کوتاه و با دنباله روی از حزب توده سرنوشتی بهتر از حز ب توده پیدا نکردند.
در سالها ی گذشته جریانات هویت طلب نیز به این کاراوان سر گردان پیوسته اند و جنگ درونی و جنگ قومی را دامن میزنند.

بدون انکه بخواهیم گناه گذشتگان را نادیده بگیریم متوجه میشویم که دو جریان چپ و دینی هر گز برنامه ای مردمی و لیبرال برای جامعه ایرانی نداشتند. شاه رفت و چه زود متوجه شدیم که چه ادم خوارانی بر ما مسلط گشتند.
اکنون پرسش این است که بر نامه ما پس از رفتن ملاها چه خواهد بود؟