Skip to main content

جناب ائلیار

جناب ائلیار
Anonymous

جناب ائلیار
اولا از پاسخ شما تشکر می کنم. مشخصا منظورم شخص شما نیست. بنده مانند بسیاری از جوانان آزربایجانی که طعم نابرابریهای ملی را چشیده در دوران نوجوانی با انگیزه و انرژی زیاد به حرکت ملی آزربایجان پیوسته ام و در چارچوب تواناییها و استعدادها و البته امکانات محدودم تلاش کرده ام اولا سطح آگاهیهای خود را بالا ببرم و ثانیا تاثیر هر چند اندکی بر اطرافیان و محیط خود داشته باشم. بنده نوشته های شما، دنیز ایشچی، یونس شاملی، علیرضا اردبیلی، سیروس مددی، آذرآنلاین، اؤیرنجی و اشخاص و سایت های مختلف مرتبط با حرکت ملی آزربایجان را مطالعه می کنم و با وجود اختلافات هر چند شدید بین آنها نقاط قوت و خوب هر یک از این نوشته ها را متوجه می شوم. نظرم در کل در رابطه با جبهه چپ در آزربایجان بود. سخنان، مطالب و گفتنی های زیادی در ادبیات چپ برای آزربایجان و مبارزه ملی کنونی وجود دارد و اشخاص دارای تفکرات چپ

باید با احساس مسئولیت به میدان بیایند و با جسارت تمام به تبلیغ تفکرات خود بپردازند و حرکت ملی آزربایجان را از تاثیرات خود محروم ننمایند. بنده خودم چپ و یا سوسیالیست نیستم ولی از طرف دیگر نوعی از ملی گرایی تخیلی و فانتزی را( نه همه آن) هم که بر قسمتی از این حرکت سایه انداخته در فعالیت های سیاسی مردم آزربایجان موثر نمی بینم. در این راستا فعالان هردو جبهه ( چپ و غیر چپ) باید با احساس مسئولیت به میدان بیایند و مبارزات مردم آزربایجان را در قالب فعالیت های سیاسی سودمند هدایت کنند و آن را از افتادن در دام توهم، خیالات و فانتزی گرایی محافظت نمایند. در این رابطه فعالیت های هر چند ضعیف از طرف جبهه غیرچپ ( بعضی از فعالان این جبهه هنوز تفکرات چپی دارند) در قالب سخنرانی، تولید محتوا، نوشته، ایجاد سایت، تشکیلاتها ( هر چند ضعیف، کم تجربه) و مراسم بزرگداشت دیده می شود اما در جبهه چپ هنوز فعالیت ها عمدتا در فضای مجازی( آنهم به صورت ضعیف) جریان دارد. با توجه به این شرایط بود که گفتم در جبهه چپ چندین نفر مطالب به روز و نسبتا مطابق با نیازهای امروز می نویسد و متاسفانه بیشتر آنها هم با اسامی مستعار می نویسند. امیدوارم در آینده نزدیک دوستان با در نظر گرفتن شرایط بتوانند به صورت فعالانه وارد فضاهای واقعی فعالیت نیز بشوند.