دکتر یدالله منصوری در پایان

دکتر یدالله منصوری در پایان مقاله خود میگوید: «سخن پایانی این است که زبان فارسی با این همه زایندگی و زایایی میتواند از الگوها و نمونههای واژهسازی ، به ویژه در فعل ، از فارسی میانه ، نیای خود ، پیروی و بهره جویی کند و توانائیِ خود را در برابر نیازهای روزمره ، به خصوص در عرصه دانش و فن افزایش دهد. این شیوه میتواند یکی از راههای مناسب و قانون مند واژه سازی باشد.»


کتاب اخیر محسن حافظیان (دکترا در زبانشناسی از دانشگاه سوربن و هماکنون استاد دانشگاه در کانادا) نیز حدود پانصد و هشتاد و شش فعل ساده رایجتر در زبان فارسی را بررسی کردهاست و مشتقهایی رایج در زبان فارسی از این فعلها را معرفی نمودهاست. کتاب در­برگیرنده بیش از پنج هزار واژهاست که از فعلهای فارسی برگرفته شده­اند و توانایی زبان فارسی را در زمینهٔ واژگان­سازی و گوناگونی ساختارهای واژگان­ساز نمایان میکند
http://birouni.blogspot.com/search/label/زبان

در همان مقاله آمده است:
در زبان روزمره تهران فعلهایی هستند که کتابهای ادبی دیده نمیشوند (برای نمونه): پکید/ پکیدن پلکید/ پلکیدن پلاسید/ پلاسیدن لمید/ لمیدن لولید/ لولیدن لاسید/ لاسیدن سُرید/ سُریدن قلنبید/ قلنبیدن ماسید/ ماسیدن.