Skip to main content

در این گردهم آیی بطور بسیار

در این گردهم آیی بطور بسیار
Anonymous

در این گردهم آیی بطور بسیار عجیبی با گردهم آیی های نماز جمعه تهران خوانایی دارد. در پایان هر بخش سخنرانی شعارهای مشخص و از قبل تعیین شده سر داده میشود. شکل و آوای شعارها بسیار شبیه هم است. فرمالیسم گردهم آیی نیز نظر جلب میکند و روشن استکه همه در ردیف اول پلاکارد ها را برای به احتزاز درآوردن آماده دارند، همه چیز از قبل تعیین شده است. و این فرمالیسم حاکم بر حرکت اعتراضی در این گردهم آیی را برملا میکند. یکی از شعارهای حیرت انگیز مطرح در این گردهم آیی "مرگ بر اصل ولایت فقیه" است. شعار "مرگ بر اصل ولایت فقیه" یک شعار رفرمیستی و از جمله شعارهای جنبش سبز بود. بسیار عجیب است که چرا تنظیم کنندگان شعارهای این گردهم آیی به جوهر این شعار دقت نکرده اند. "مرگ بر اصل ولایت فقیه" بدین معناست که قانون اساسی جمهوری اسلامی بماند و اصل ولایت فقیه از آن حذف گردد. ایا مجاهدین میخواهند چنین مطالبه ایی را

مطرح کنند؟ یا برنامه ریزان تشکیلاتی از جوهر این شعار بی خبرند. شعار نیرویی که در صدد سرنگونی یک نظام سیاسی است، نقد یک اصل از قانون اساسی آن دولت و نظام نیست، بلکه نقد کلیت ان است. به عبارت دیگر شعار مجاهدین با توجه به آرزوهایی سرنگونی جمهوری اسلامی باید شعارشان، "مرگ بر اصل ولایت فقیه" نباشد، بلکه شعارشان باید "مرگ بر جمهوری اسلامی" باشد و یا حداقل "مرگ بر ولایت فقیه" به عنوان شعار مورد استفاده قرار گیرد. اما با کمال تعجب می بینیم شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه را میدهند و غیرمستقیم بقیه قوانین جمهوری اسلامی را دست نخورده باقی میگذارند. مثلا قوانین جمهوری اسلامی در خصوص حقوق زن چیزی هست که بتوان از آن دفاع کرد؟؟ برجسته نکته دیگر این سخنرانی خانم رجوی شعار، شعار و باز هم شعار است و بدتر از آن به نظر من، وعده دادن وعده دادن و وعده دادن است، بدون اینکه نیروی سیاسی کافی برای اجرایی کردن این شعارها و وعده های خانم مریم وجود داشته باشد. وعدهء دیگر خانم رجوی حقوق ملیتهای غیرفارس در ایران و حق تحصیل به زبان مادری کودکان غیرفارس در ایران است. چه خوب، دفاع از تحصیل به زبان مادری دارد به مد روز سیاست در ایران تبدیل میشود. البته کثرت اعضای ترک و آذربایجانی در میان صفوف مجاهدین مریم رجوی را به واکنش در قبال تحصیل به زبان مادری کشانده است. اما خانم مریم رجوی به این مورد اشاره نکرد که چرا مجاهدین خلق فقط به خلق کرد حق خودمختاری قائلند و نه برای ترکها، بلوچ ها، عرب ها و ...؟؟

مجاهدین خلق در شرایط کنونی در ضعیف ترین نکته از تاریخ خود قرار دارند... وعده سیاسی در شرایط کنونی چه معنی میتواند داشته باشد غیر از پوپولیسم؟؟ در اینجا دو راه بیشتر وجود ندارد، صمیمیت و یا مردم فریبی. مریم رجوی کدامین راه را در این سخنرانی انتخاب میکند؟؟