Skip to main content

سلام جناب SHAAKH؛ بی مبالغه

سلام جناب SHAAKH؛ بی مبالغه
بهنام چنگائی

سلام جناب SHAAKH؛ بی مبالغه به دیگاه تان احترام می گذارم و خود را نیز همچون شما درست در همان مسیری می شناسم که شما با نگرانی و تعهد از آن خط و اصالت مردمی و مبارزات صداستبدادِ مذهبی در همه اشکال اش دفاع کرده اید؛ من در این راستا هستم و با صراحت تمام در این راه بدون هیچ تردیدی، توان اندکم را پیرامون آن بی نیاز از تشویق و تنبیه تا برچینی دیکتاتوری ولائی ادامه خواهم داد؛ خوشخالم که ما در یک صف مشنرکیم. اما دو محور نقد شما را با هم دوباره باز می کنیم: نوشته بودید «از نقش دولت روحانی و انتظار از آن» به چه نتیجۀ شیرینی رسیدید: « در نتیجه می شود گفت: هر دستآورد کوچکی از دولت روحانی برای مردم و تقویت شرایط سخت زندگی ویران آنان مورد حمایت می تواند باشد.» و بار دوم: ولی اینبار نتونستم ارتباط بین پرسشِ کنایه‌آمیز خود و پاسخِ شما، بخصوص ارتباطش با انرژی هسته‌ای رو بیابم!

در آغاز صراحت دهم که شخص روحانی محصول اصیل تفکر یکسویه، تمامیتگرائی، نتیجه ی واماندگی ارتجاع و بازتاب مسلط به ساختار دستگاه امنیتی و خشونت پرور است؛ و لاجرم او و دولت اش در هر شرایطی متعلق به سیستم زور، مکر و پایگاه دکانداری دینی ست و به تبع آن، مصلحت نظام برایش همیشه مقدم است و پیوند او با رژیم مذهبی، یک همبستگی ذاتی و رشته های محکم و ناگسستنی دارد و از این "مهره مرموز و ترفندبار"من یکی کمترین انتظار گرایشات مردمی و سازندگی های پیش برنده بر علیه خامنه ای را دارم. البه مگر همچنان که در پیشین گفتم، او ممکن است روزی برای صیانت نفس اش، با آگاهی هائی که از شکنندگی ولایت دارد، بخواهد برای جان بدر بردن از محاکمه ی فردا، حیله ای سوار کند و سپر بلا برای بخرد؛ که این ناگزیری او را به شکلی معطوف به سمت مردم همراه و همگام کند و آن نیز تنها در صورت قیام و شورش مردمی بر علیه کل رژیم متصور است. بنابرین روحانی نه می خواهد و نه می تواند نقش برجسته ای در جابجائی قانون اساسی کشور و اغییر سرنوشت مردم داشته و بازی کند. اما توان شکستن احتمالی طلسم تابوی اتمی را چطور؟ وادار کردن رهبر به عقب نشینی از مواضع اتمی را چطور؟ ایجاد فضای اندکی بازتر جهت تنفس اجتماعی و اعتراض بر علیه فقدان کار و نان که مستقیما با هزینه های سرسام آور برنامه اتمی گره محکم خورده است را چطور! آیا او می تواند؟ به نظر من در این خوزه ها دولت روحانی ناگزیر به این انتخاب آرامش مردمی در برابر ماجراجوئی های اتمی رهبر است و درگیری اخیر و روزانه ی رهبر و باندش با روحانی و ظریف و موتلفان متاثر از همین موافقت و یا مخالفت با نحوه ی بستن قراد دادهای ژنو 2 است.(حال پرسش یک این است! اگر دولت روحانی ولایت را به عقب نشینی از مواضع اتمی مجاب کند، این به سود مردم است و یا نه؟ من صراحتا پاسخ آری را دارم!)اگر بشود با ایجاد فضای اعتماد متقابل دامنه ی تحریم ها را تقلیل داد! آیا، نتیجه ی این اقدامِ درست به سود مردم هست یا نه؟ البته که به سود مردم است! با این اعتراف و احتساب که رژیم هم در این میانه از آن بهره خواهد برد و درست این همان قرصتی ست که مردم گرفتار ما به آن نیاز واقعی دارند. قطعا در صورت فرصت تقلیل تحریم ها رژیم امکان بازسازی قدرت و زبان دارازی خود، همچون همیشه خواهد یافت و در صورت لزوم همچون همیشه بی رحمانه سرکوب را ادامه خواهد داد و… اما یادمان نرود که چنین احتمالی در مقابل اش مردم گرسنه لااقل نیستند که تنها به فکر تأمین نان بخور و نمیر باشند. یادمان نرود که دول امپریالیست دقیقا و هدفمند طرح تحریم های ضد بشری را بر علیه توده ها ریخته و بزرگترین آسیبِ آن نیز متوجه پائینی های مزدبگیر و تهیدستانِ بیدادرس می باشد. اگر تحریم ها و گرانی ها و بیکاری ها کمر مردم را شکانده، پس عکس آن نیز صادق است، یعنی برچیدن و یا تقلیل تحریم ها خود کمک بزرگی به زندگی مشفت بار آنهاست. و چرا نباید از عقب نشینی ولایت پیرامون ماجراجوئی های بی هوده اتمی او و از تلاش برای رفع تحریم ها، گرانی ها و نارسانی های موجود استقبال نکرد؟ مردم زیر تیغ تیز تحریم ها که دقیقا متوجه مزدبگیران، تهیدستان و لایه های میانی کم درآمد برنامه ریزی شده گرفتارند و ما با آن سبد معاشِ بی شرمانه روحانی که سبد تحقیر نداران بود، دامنه ی نیازمندی همگانی را دیدیم و آن بسیار تلخ و قابل تعمق است. همه ما در آن روزها رقم بالای نیازمندان به همان سبد کوچک گدائی را در بی قرارهای درآور مستمندان، با آن صف های طویل و پرحادثه را دیدیم و دیدم چه سان مردم جهت دریافت آن سبد، چه ها صرفا از سر مضیقه نداری و ناچاری با خود کردند. باید به این نکته توجه خاص داشت که برنامه های اتمی و ماجراجوئی های خامنه ای، چقدر ویرانگر و برای تضعیف تندگدستان و کارمزدان بی هوده فاجعه بار است تندرست باشید