نویسندۀ این نوشتار هیچ

نویسندۀ این نوشتار هیچ نمایندگی ای از سوی خلق عرب ایران، یا هر یک از دیگر خلق های ایران ندارد. آرایی که در اینجا پیش کشیده است، تنها زاییدۀ اندیشۀ پریشان و نیاموختۀ خود اوست که از همین نوشته اش پیداست نه دانش سیاسی و اجتماعی در خوری دارد و نه حتی سواد نوشتاری! آخرچه کسی می تواند باور کند که قومی نمایندگی خود را به کسی بدهد که جدا از شیوۀ استدلال سطحی و کودکانه اش، نگارش او نیز پایین تر از دانش آموزان دبستانی است، به گونه ای که واژۀ "مناطق" را " مناتق" می نویسد و واژۀ " شرایط" را "شرایت"! با همین درجه از "دانایی" می خواهد خلق عرب ایران را راهنمایی کند! در میان عرب ها و دیگر تبارهای ایرانی عنصر دانش آموخته و اندیشمند نایاب نیست که به همانندان این نویسنده نیاز افتد! برآورد سیاسیش هم که از همان نوع " خودشان خودشان را کشتند!" است که صادق خلخالی 34 پیش در کشتار شخصیت های