سلام دوباره جناب SHAAKH؛ از
بهنام چنگائی
سلام دوباره جناب SHAAKH؛ از دقت و تمرکزتان برای همفکری هرچه بیشتر پیرامون ژنو2 شخصا خوشحالم و عملا نیروی کار بیشتر می گیرم. اما نقد1، در برابر نگاه و موضع من نسبت به مفید بودن پذیرش توقف تولیدات اتمی و در قبال آن تقلیل و یا رفع تحریم ها، شما چنین نقد کرده اید که: محور بحث بر سر هول دادن یا هول ندادنِ مردم به جبهۀ پشتیبانی از آخوند امنیتی(روحانی) به بهانۀ برچیدنِ تحریم‌هاست. این تأکید و موضع شما می تواند درست باشد و یا عکس اش. همانطوریکه نگاه من! حال، با احترام به نگاه و نقد شما، من در این موضع که شما گرفته اید، یک خلاء جدی می بینم و آن: نبود موضعگیری روشن پیرامون مذاکرات اتمی ست.
به دید شما، آیا نباید پیرامون مذاکرات اتمی و کلا ژنو 2 اپوزیسیون و مخصوصا طیف سرنگونی خواه نگاه موضع روشنی داشته باشد؟ اگر پاسخ آری ست! پس چرا نباید بیشتر در مورد نقاط ضعف مثلا "موضع من" با بردباری و دقت بیشتر بحث و همفکری گسترده تر نکرد؟ و اگر پاسخ نه است! استدلال شما چیست؟ نقد 2، پرسش من: آیا ما در این جدال جدی سران، فرصت استفاده از نزاع و ضعف آنان به سود خود را داریم یا نه؟» من گفته ام آری می توان / و پاسخ شما: من ندیدم در جایی فرصت‌های بدست آمده از اختلافاتِ حاکمان را نادیده گرفته باشم، نه یک بار و نه دو بار بلکه بارها وُ بارها عنوان کردم دلیل ندارد که برای استفاده از فرصت‌ها پرنسیب‌ها رو زیرِ پا گذاشته و بین بد و بدتر گزینۀ "بد" را انتخاب کنیم. دوست گرامی، مبارزه ی سیاسی ـ طبقاتی هنر ظریف و بازی در میدان پُرمخاطره ی تاکتیک ها و ائتلاف ها از موضع ضعف است! انتخاب یک تاکتیک، پاسخ به مسئله ی مهم روز است و دخالت در چند و چون آتی یک راهکار و استراتژی ما در این میدان هیچگاه زیر ضرب بی پرنسیپی و سازش طبقاتی نمی رود، بلکه اهرم تاکتیک در خدمت اهداف بلند مدت هر جریان فعال اجتماعی است. با این توضیح که هرگز نباید در سیاست های ائتلافی به سمت اعتماد و خوشبینی بخش بالا نشین کشانده شد. به قولی " اعنماد خوب است ولی کنترل خوبتر است. بنابرین، از دید من هیچ تضمینی در صحت یک تاکتیک و یا موفقیت در یک سیاست ائتلافی بدون دخالت مستقیم و گسترده مردمی وجود خارجی ندارد، و می تواند به سود دشمن مورد بهره برداری قرار گیرد. به ویژه با این دیپلماسی مخفی و اسرارآمیز که 5 +1 و رژیم عملا تاکنون به پیش برده اند. درست در همین شرایط نامشخص و مرموز است که باید به بحث ها پیرامون ژنو2مانند شما هر چه بیشتر دامن زد تا سوژه ی ما از جهات مختلف مورد توجه، بررسی و حساسیت فرا سازمانی و حزبی و شخصی فراروید و این بسیار به درک بیشتر این و یا هر موضوع دیگر یاری رسانده و راه حل های همگان بیشتر می یابد و سرآخر به چگونگی برخورد با آن و یا آنها کمک می کند. آیا چنین نیست؟ بدرود