سلام از ما آقای چنگائی و
Anonymous
سلام از ما آقای چنگائی و ممنونم بابت وقتی که میذارید؛ باید بگم که از پیام و نوشتارهاتون همیشه نکاتِ ارزشمند و مفیدی می‌آموزم. راستش رو بخواید بیشتر از همه به این دلیل از مصاحبت با شما لذت می‌برم چون هیچ تعصبی در در دفاع از مقالاتِ خود نشون نمی‌دید و به نحوی نوشتارهاتون رو صفحۀ نخست از شروع یک کنکاش و مباحثه پیرامونِ موضوعاتِ عنوان‌شده می‌دونید، خُب همین کامنتهای مسئولانۀ شما زیر مقالاتِ‌تون نیز سندی گویاست بر این مدّعا. یقین بدونید که هیچ ایجابُ اجباری در پذیرش نگاهی نداشتم و ندارم فقط گاهی اوقات جسارت کرده و انتظار دارم! در مواردی خاص هم منتظر برای پاسخی روشن‌تر! راستش بیشتر انتظار داشتم استنتاج "نهایی" در این مقالۀ شما به شکلی پرسشی مطرح می‌شد. فقط انتظار داشتم و نه چیزِ دیگه‌ای :) خودتون هم در همین کامنت فرمودید: «..علت آن هم بیرون
«..علت آن هم بیرون از اراده و شناخت ما و عدم صراحت مواضع موجود ایران و 1 + 5 می باشد.» / دقیقاً به همین دلیله که معتقدم نباید هیچ‌وقت از مواضعِ گنگ و نامشخص، حمایتی قاطعانه به عمل آوُرد یا اون رو «دستاورد» محسوب کرد حالا چه برسه حمایت از آخوندِ فریبکار و متّکی به تـقـیّه و خدعه! || نهایتاً نیز لطف داشتید: « برای من تاکنون موثر و خوب بوده و عملا با تمایل به تدوام آن خرسندی ام را اعلام می کنم.» / برای من که بیشتر. باعثِ افتخارِ منه این همنشینی. خط به خطِ کامنتهای شما برام ارزشِ بسیاری داره، بواقع من از شما باید پوزش بخوام که تحریکتون میکنم ;) با سپاسِ مجدد و به امید آزادی.