آقای تبریزی، مشکل شما مثل همه

میکردند. در دنیای شهری امروزی که کمتر کسی خود باغ و باغچه دارد یا امکان این را دارد که به دامان طبیعت برود و با دسته ای گل برگردد، کاملا قابل درک است که بدون هیچگونه تبلیغات هم گل از ارزش بالایی برخوردار باشد و مردم هم برای آرایش خانه شان و هم به عنوان هدیه از آن استفاده کنند و حاضر باشند برایش پول خرج کنند. (این کامنت در پاسخ به این بخش از کامنت شما بود. نقل قول: "آن چه که کارل مارکس آن را (نیاز) می داند چیست؟ خوراک، نوشاک، پوشاک، خانه، دارو و هر آن چه که نبودن آنها مرگ انسان ها را در پی داشته باشد کارل مارکس آنها را (نیاز) می داند اما در میدان کردار چیزهائی دیده می شوند که با سخن کارل مارکس و شناسه ای که او از کالا دارد ناسازگار هستند! برای نمونه هر سال میلیاردها پول برای ساختن و خریدن و فروختن (سیگار) به کار می رود بی آن که سیگار کوچکترین پیوندی با نیازهای کارل مارکسی داشته باشد! سیگار نه خوراک است نه نوشاک است نه پوشاک است و نه دارو است و حتی برای تندرستی زیانبار است! و یا هر سال کشور هلند میلیاردها دلار از راه فروش (گل) به دست می آورد و کشورهای دیگری نیز هستند که از راه پرورش و فروش گل سودهای هنگفتی به دست می آورند اما گل نیز مانند سیگار با هیچ یک از چیزهائی که کارل هاینریش مارکس آنها را (نیاز) می داند در پیوند نیست!")